بررسي اثر داروي سينا كوركومين بروي ‏اختلالات حافظه موش‌هاي صحرايي نر ‏ديابتي‌شده

ديابت موجب بروز اختلال در روندهاي مرتبط با يادگيري، حافظه و شناخت مـيگـردد. بـا توجه به وجود منابع متعدد مبني بر اثرات بهبوددهنده بيماري ديابت به‌وسيله ماده مؤثره زردچوبه و اثر تقويت‌كننده آن بر حافظه و يادگيري، در اين مطالعه اثر تجويز داخل صفاقي و مزمن ماده مؤثر زردچوبه كوركومين بر يادگيري و حافظه در موش‌هاي صحرايي ديابتي بررسي شد. در اين تحقيق، موش‌هاي صحرايي نر به پنج گروه كنترل، كنترل تحت تيمار با كوركومين 50 ميلي‌گرم بر كيلوگرم وزن بدن، ديابتي و ديابتي تحت درمان با كوركومين 10 و 50 ميلي‌گرم بركيلوگرم وزن بدن تقسيم گرديد. هفت روز پس از تزريق استرپتوزوتوسين 60 ميلي‌گرم بر كيلوگرم وزن بدن به‌صورت داخل صفاقي، كوركومين به‌مدت پنج هفته تجويز شد. جهت بررسي يادگيري و حافظه، از آزمون اجتنابي غيرفعال استفاده شد. تزريق داروي استرپتوزوتوسين باعث افزايش معني‌دار ميزان قند خون و كاهش مشخص حافظه كوتاه مدت (STL1) و حافظه بلندمدت (STL2) در آزمون يادگيري احترازي غيرفعال شد. تجويز مداوم داروي كوركومين به عنوان ماده مؤثره زردچوبه در گروه دريافت‌كننده داروي استرپتوزوتوسين ديابتي‌شده به‌صورت معني‌دار حافظه كوتاه مدت و حافظه بلند مدت را افزايش داد. مصرف مزمن داروي سيناكوركومين باعث كاهش اختلالات حافظه و يادگيري و افزايش توانايي نگهداري اطلاعات درحافظه و يادآوري آنها در موش‌هاي ديابتي شده گرديد.