تأثير ملاحظات استراتژيك بر اصل «ضرورت نظامي» در حقوق جنگ

تأثير استراتژي و ملاحظات استراتژيك بر پديده جنگ، چه در تصميم براي اجرا يا عدم اجراي جنگ و چه بر نحوه اجراي آن، غيرقابل‌انكار است؛ اما پاسخ به اين پرسش كه كدام يك از بخش‌هاي حقوق جنگ از اين ملاحظات متأثر شده و اين تأثير در هر يك از اين وجوه به چه شكل بوده است، به تحليل دقيق هر دو شاخه مطالعاتي نياز دارد. حقوق جنگ در كليت آن به‌واسطه مدنظر قراردادن اين ملاحظات به شكل يك مجموعه حقوق اصل‌محور، با سعي در توازن ميان اصل ضرورت نظامي و اصل انسانيت شكل گرفته و قواعد آن، ويژگي عموم و اطلاق دارند. چنين ويژگي‌هايي تفسير و اجراي حقوق جنگ به‌ويژه اصول بنيادين آن‌را، بيشتر مستعد تأثير از اين‌گونه ملاحظات قرار مي‌دهد. اين مقاله درصدد آن است كه اين تأثيرات را شناسايي و وجوه و نحوه اين تأثيرات را بر اصل مذكور آشكار كند. يافته‌هاي اين تحقيق نشان داد اگرچه ملاحظات استراتژيك براصول اساسي و قواعد حاكم بر حقوق جنگ تأثير بسزايي داشته؛ اما در تبيين مسائل مربوط به حقوق جنگ ناديده گرفته شده و اين موضوع، به نتيجه‌گيري‌ها و تفاسير نادرست از اين مجموعه حقوقي منجر شده است.