طراحي مدل امنيت پايدار در رويدادهاي بزرگ ورزشي ايران

دستيابي به امنيت پايدار در رويدادهاي بزرگ ورزشي از مهم‌ترين چالش‌هاي آن در سطح جهان است، اما در ايران به‌دليل شرايط خاص ملي و منطقه‌اي اهميت بيشتري دارد. اين پژوهش با هدف طراحي مدل امنيت پايدار در رويدادهاي بزرگ ورزشي در ايران انجام شد. اين پژوهش با استفاده از روش كيفي و نظريه داده‌بنياد (استراوس و كوربين1990) و با مصاحبه نيمه‌ساختاريافته با 20 نفر از خبرگان مديريت ورزشي (نُه نفر) و امنيتي و انتظامي (هشت نفر) و نخبگان ادارات ورزشي (سه نفر) و با نمونه‌گيري غيرتصادفي هدفمند انجام شد. اطلاعات از طريق مطالعه پژوهش‌هاي پيشين و مصاحبه جمع‌آوري شد. نتايج پژوهش به مشاركت‌كنندگان ارائه شد و نظرهاي آن‌ها اعمال شد. همچنين روايي صوري و محتوايي تعيين شد و براي بررسي پايايي از روش بازآزمون استفاده شد. ميانگين ميزان پايايي بازآزمون 82 درصد گزارش شد. برمبناي يافته‌ها، عوامل علّي شامل مديريت و برنامه‌ريزي صحيح، كنترل انتظامي و امنيتي، تعامل و ارتباطات سازماني، عوامل زمينه‌اي شامل مديريت هيجانات هواداران، حمايت‌هاي روحي و رواني، عوامل مداخله‌گر شامل ضعف در اجراي قوانين و مقررات، ضعف در كنترل رسانه‌ها و فضاي مجازي، سياست‌گذاري‌هاي ورزشي نامناسب بودند. راهبردها شامل ارتقاي فرهنگ، همگرايي اجتماعي، آموزش‌هاي صحيح، ديپلماسي ورزشي، بهبود زيرساخت رفاهي و ورزشي، سرمايه‌گذاري و كمك مالي، فناوري و اطلاعاتي بودند. پيشنهاد مي‌شود متوليان ورزش با عزم ملي به‌وسيلۀ تغيير نگرش در جامعه ورزش كشور با مديريتي يكپارچه و هماهنگ با محوريت پليس، تعاملي سازنده و وحدت‌بخش را براي خلق امنيت پايدار ريل‌گذاري كنند.