تحليل عوامل جاذبه‌هاي طبيعي ورزشي مؤثر بر توسعۀ گردشگري ورزشي استان هرمزگان

اين پژوهش با هدف بررسي مهم ترين جاذبه هاي طبيعي مؤثر بر توسعه گردشگري ورزشي استان هرمزگان از ديدگاه كارشناسان ورزشي و گردشگري انجام شد. جامعۀ آماري پژوهش، 167 نفر (19 نفر كارشناسان بخش گردشگري سازمان ميزاث فرهنگي، 60 نفر كارشناسان آژانس هاي مسافرتي فعال در زمينه تورگرداني، 88 نفر كارشناسان هيئت هاي ورزشي كوهنوردي، قايق راني، شنا، سواركاري، دوچرخه سواري، تيراندازي، دو و ميداني و ورزش هاي همگاني) بودند. اين پژوهش به روش توصيفي و گردآوري داده ها به شيوه ميداني انجام شد. نمونه‌گيري از نوع طبقه اي و به‌صورت تمام‌شماري در هر طبقه انجام شد. ابزار جمع‌آوري داده ها، پرسشنامۀ  محقق‌ساخته بود . روايي محتوايي پرسشنامه توسط افراد صاحب‌نظر ارزيابي شد و با پايايي ضريب همبستگي آلفاي كرونباخ  (0.93= α) تأييد شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها  از روش آماري تحليل عاملي تأييدي بهره گرفته شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه «جاذبه‌هاي مربوط به آب گرم و طبيعت‌درماني» با بار عاملي 0.84، «جاذبه‌هاي مربوط به تپه‌نوردي و طبيعت‌گردي» با بار عاملي 0.76 و «جاذبه‌هاي مربوط به ورزش‌هاي ساحلي، آبي و تابستاني» با بار عاملي 0.73 از اهميت بيشتري در توسعه گردشگري ورزشي استان هرمزگان برخوردارند. با توجه به نتايج پژوهش حاضر، ورزش‌هاي بومي مانند شترسواري از توانمندي‌هاي ورزشي خاص و بومي منطقه هرمزگان است؛ بنابراين توجه به ورزش‌هاي بومي سنتي، راهبردي مفيد و مؤثر براي توسعه گردشگري ورزشي در اين استان محسوب مي‌شود.