شناسايي و ارزيابي منابع كسب اطلاعات سرطان رودۀ بزرگ در بين مراجعه‌كنندگان به متخصصان گوارش

مقدمه: به واسطۀ پيشرفت فناوري‌هاي نوين، منابع كسب اطلاعات سلامت بسيار متنوع هستند. عليرغم فراواني و تنوع منابع، همچنان دانش كافي نسبت به ويژگي‌هاي اين منابع وجود ندارد. با توجه به اين خلأ موجود، مطالعه حاضر درصدد شناسايي و ارزيابي اصلي‌ترين منابع كسب اطلاعات سرطان رودۀ بزرگ، ميزان مفيد و معتبر بودن اين منابع است. روش ها: اين مطالعه از نوع كاربردي بود كه با روش توصيفي تحليلي، به‌صورت مقطعي در سال 1397 در شهر تهران انجام شد. از بين مراجعه‌كنندگان 386 نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري غيرتصادفي هدفمند (از نوع موارد استثنايي يا مرزي) انتخاب شدند. هر پاسخگو يك پرسشنامه خودايفايي كه طبق اهداف اين مطالعه طراحي‌شده بود را پاسخ داد. تحليل داده‌ها با روش آمار توصيفي و استنباطي و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 انجام شد. يافته ها: از بين 10 منبع، اينترنت (45 درصد)، پزشكان (36/5 درصد) و تلويزيون (8/1 درصد) به ترتيب به‌عنوان اصلي‌ترين منابع كسب اطلاعات معرفي شدند. از بين سه منبع نخست، پزشكان ارائه‌دهنده (ميانگين 3/8 از پنج) و سپس تلويزيون (3/5) و دوستان (3/5) به‌عنوان مفيدترين منبع اطلاعاتي شناخته شدند. از نظر اعتبار منبع نيز در سه منبعي كه بيشترين پاسخ را دريافت كردند، پزشكان در جايگاه نخست، اينترنت دوم و تلويزيون در جايگاه سوم قرار گرفتند. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي اين مطالعه نشان داد كه اينترنت، پزشكان و تلويزيون به ترتيب سه منبع اصلي كسب اطلاعات سرطان رودۀ بزرگ هستند و عليرغم پيشرفت سريع فناوري‌هاي ارتباطات نوين، در حوزه مراقبت سلامت همچنان روابط بين فردي نسبت به رسانه‌هاي نوين و جريان اصلي از اعتبار بيشتري برخوردارند. با استفاده از ظرفيت رسانه‌هاي نوين و اعتبار ارائه‌دهندگان خدمات مراقبت سلامت مي‌توان در كسب اهداف سلامت برنامه‌ريزي كرد.