بررسي امكان سنجي تفسير تقريبي با مرور بر تفاسير سني نگاشت طبري، ابن‌ابي‌حاتم، ابن‌منذر و ثعلبي (مطالعه موردي: اهل‌بيت(ع))

تقريب مذاهب از ضروريات جامعه اسلامي است. قرآن بزرگ‌ترين منبع تقريب مذاهب است، از زمان پيامبر(ص) بنا بر مفاد قرآن و سيره ايشان تفسير آيات قرآن رايج و تاكنون ادامه دارد، با توجه به توصيه قرآن به عدم تفرقه و امكان فهم و تفسير قرآن، بر اساس منبع كتابخانه و با روش تبيين و تحليل دادهها، در اين پژوهش به دنبال پاسخ به اين سؤال هستيم كه آيا امكان تفسير تقريبي قرآن وجود دارد؟ و در صورت امكان آن مباني اين شيوه از تفسير كدام است؟ و چه كسي اولين بار تفسيري با رويكرد تقريبي نوشته است. با بررسي در اولين تفاسيري كه مستقل از جوامع روايي نگاشته شدند كه سرآغاز آن از تفسير جامع البيان طبري است و با بررسي تفاسير ابنابيحاتم، ابنمنذر و ثعلبي اين نتيجه حاصل شد كه تفسير تقريبي، روشي تحقق يافته است كه اولين مورد آن، تفسير ثعلبي با بررسي موردي اهل بيت(ع) در اين پژوهش قابل مشاهده است كه از تفاسير ديگر از اين جهت، متفاوت است. ويژگيهايي مانند: انصاف در قلم، ارادت به شخصيتهاي مهم اسلامي، بصيرت خاص و محل سكونت او بر اين تفاوت گواه است.