تأثير هوش فرهنگي بر ارتباطات سازماني كاركنان با تأكيد بر نقش ميانجي نيازهاي روان‌شناختي

هدف اين مقاله، بررسي تأثير هوش فرهنگي بر ارتباطات سازماني كاركنان با تأكيد بر نقش ميانجي نيازهاي روان شناختي در سازمان فرهنگي - هنري شهرداري تهران است. جامعۀ آماري پژوهش حاضر را كاركنان سازمان فرهنگي - هنري شهرداري تهران به ‌تعداد 311 نفر تشكيل دادند. با استفاده از روش نمونه‌ گيري تصادفي ساده، از جدول مورگان استفاده شده است كه براساس اين جدول تعداد نمونۀ آماري،  108 نفر برآورد گرديد. اين پژوهش ازنظر هدف، كاربردي و ازنظر ماهيت، توصيفي - پيمايشي به‌ حساب مي ‌آيد. با بهره ‌گيري از ابزار پرسشنامۀ استاندارد، داده‌ هاي اين پژوهش گردآوري شد. نتايج تحقيق نشان داد كه هوش فرهنگي فراشناختي و هوش فرهنگي شناختي بر ارتباطات سازماني  كاركنان با تأكيد بر نقش ميانجي نيازهاي روان شناختي تأثيرگذار است. همچنين، هوش فرهنگي انگيزشي و هوش فرهنگي رفتاري بر ارتباطات سازماني كاركنان با تأكيد بر نقش ميانجي نيازهاي روان شناختي تاثيرگذار است. درنتيجه، با استفاده از هوش فرهنگي مي توان مكاشفه‌ ها و قوانين جديدي را براي تعامل اجتماعي در محيط فرهنگي نوين و بديع ازطريق ارتقاي پردازش اطلاعات در يك سطح عميق ‌تر توسعه داد و با ارضاي نيازهاي رواني، پايۀ شرايط لازم براي رشد روان شناختي، انسجام‌ يافتگي و نشاط ذهني را فراهم آورد و زيربناي طيف وسيعي از رفتارهاي فرد و ارتباطات سازماني  را تبيين نمود.