شناسايي پنداشت‌هاي مديران نسبت به راهبردهاي مؤثر بر ايجاد منابع انساني پايدار

منابع انساني به قدرتمندترين منبع مزيت رقابتي در فضاي كسب وكار امروزه تبديل شده است. به همين جهت پژوهش‌گران، مديران ارشد و همچنين كارشناسان منابع انساني همواره بر  اهميت موضوع مديريت منابع انساني تأكيد دارند. ظهور و توسعه مفهوم جديد مديريت منابع انساني پايدار از جمله مفاهيمي است كه سازمان را در راستاي توسعه پايدار قرار مي‌دهد. از اين رو، مديريت منابع انساني پايدار به عنوان يك حوزه مطالعاتي براي تسهيل درك روابط سازمان و ذينفعان تكامل يافته است. اگرچه تعاريف زيادي در ادبيات مديريت منابع انساني پايدار وجود دارد، اما مجموعه مشخصي از ويژگي‌هاي مؤثر در شكل‌گيري مديريت منابع انساني پايدار وجود ندارد. از آنجايي كه عملياتي كردن استراتژي پايداري سازماني با استفاده از منابع انساني به عنوان محور اصلي هر كسب و كاري از جايگاه خاصي برخوردار است،  براين اساس هدف پژوهش حاضر شناسايي و دسته‌بندي راهبردهاي مديريت منابع انساني پايدار با استفاده از روش‌شناسي كيو مي‌باشد. به اين منظور، درگام اول مقالات و پژوهش‌هاي مرتبط و مورد تأييد بررسي و فيش‌برداري شد. علاوه براين، با خبرگان اجرايي و دانشگاهي مصاحبه‌هاي عميق صورت گرفت. در گام دوم،  شناسايي ذهنيت‌ها با روش كمّي و به كمك تكنيك تحليل عاملي كيو انجام گرفت. براي تعيين الگوهاي ذهني از متخصصان موضوع و خبرگان اجرايي دانشگاهي استفاده شد. يافته‌ها و تحليل آن‌ها حاكي از وجود 5 الگوي ذهني در خصوص راهبردهاي مؤثر بر شكل‌گيري مديريت منابع انساني پايدار شامل تعامل‌گرايي، عقلانيت‌گرايي، انتقاد‌پذيري، تنوع پذيري و عدالت‌گرايي مي‌باشد.