راهكارهاي توانمندسازي محيطي در نيل به توسعه شهري(با تاكيد بر توانمندسازي تعاوني طيور)

مقدمه: امروزه تعاون اهرم مناسبي براي توانمندسازي و توسعه اقتصادي و اجتماعي شهر به شمار رفته و مي­تواند در استفاده بهينه از شرايط زندگي، كار، توليد و ارتقاي سطح درآمد و وضعيت اجتماعي جامعه مؤثر باشد. تجربه كشورهاي توسعه يافته نشان مي­دهد تعاوني­ها بهترين سازمان­هايي هستند كه توانسته­اند زمينه تجمع نيروهاي پراكنده و متفرق و در عين حال با استعداد و با انگيزه را فراهم سازند. هدف پژوهش: پژوهش حاضر با هدف شناسايي راهكارهايي توانمندسازي محيطي در نيل به توسعه شهري در استان همدان به شيوه تحقيقات پيمايشي انجام شده است. روش‌شناسي تحقيق: پرسشنامه مهمترين ابزار جمع­آوري اطلاعات در تحقيق حاضر بود كه روايي آن توسط متخصصان فن مورد تأييد قرار گرفت و براي بررسي پايايي آن نيز ضريب آلفاي كرونباخ محاسبه شد كه رقم ميانگين 85/0به دست آمد. روش­ها و تكني­ هاي آماري مورد استفاده در اين تحقيق مشتمل بر روش­هاي توصيفي و تحليلي بود كه در قالب نرم­افزار آماري SPSS انجام شد. قلمرو جغرافيايي پژوهش: جامعه آماري تحقيق 70 نفر از اعضاي هيأت مديره تعاوني­هاي طيور در استان همدان است. يافته‌ها و بحث: با بهره­گيري از تكنيك تحليل عاملي، راهكارهاي توانمندسازي تعاوني­هاي طيور در چهار دسته كلي شامل «اصلاح نظام­هاي حمايتي،» «توانمندسازي مديران تعاوني­ها،» «توسعه آموزش و تحقيقات» و «اصلاح ساختار توليد و مصرف» دسته­بندي شدند كه در مجموع 56 درصد از تغييرات واريانس متغيرهاي مربوط به راهكارهاي توانمندسازي تعاوني­هاي طيور را تبيين نمودند. نتايج: بنابراين بر مبناي يافته­هاي تحقيق، توصيه­هايي براي اصلاح و تقويت نظام­هاي حمايتي، مديريت تعاوني، مديريت نظام توليد و بازاريابي و بهبود بهره­وري ارائه شده است.