سنجش پايداري اجتماعي مسكن مهر در كلان شهر كرج (مورد مطالعه: مسكن مهر هشتگرد، شهرك ابريشم و ماهدشت)

در بين ابعاد توسعه پايدار، بُعد اجتماعي به عنوان يكي از ابعاد اصلي شناخته مي‌شود كه بيشتر با كيفيت زندگي همراه است، پژوهش حاضر به سنجش پايداري اجتماعي پروژه مسكن مهر كرج از ديدگاه‌ ساكنان و شهروندان پرداخته است. پروژه‌هاي مسكن مهر يا در درون شهرهاي جديد به صورت محلات شهري و يا به شكل منفصل و مستقل، با فاصله از شهرهاي كوچك و شهرك‌هاي اقماري كلان شهرها، ساخته شده‌اند. در كلان شهر كرج كه نمونه موردي اين مطالعه است، چندين نمونه مسكن مهر در شهر جديد هشتگرد و شهرك‌هاي ابريشم و ماهدشت به صورت منفصل در حاشيه شهرهاي اقماري كيانشهر و ماهدشت شكل گرفته است. هدف اصلي اين مطالعه، بررسي اين موضوع بوده است كه آيا شهرك‌هاي مسكن مهر در كلانشهرها  از كيفيت‌هاي ‌لازم براي تأمين مسكن پايدار و شكل‌گيري سكونتگاه‌هاي زيست‌پذير برخوردارند؟ وضعيت پايداري اجتماعي در اين شهرك‌ها از نگاه توسعه پايدار چگونه است؟ روش تحقيق مقاله، توصيفي –تحليلي و بر اساس مدل نظري پايداري اجتماعي و با استفاده از داده‌هاي ميداني، اطلاعات جمع‌آوري و تحليل شده است. حجم نمونه مطالعه 720 خانوار در سه شهرك مورد مطالعه با استفاده از فرمول كوكران محاسبه و پرسش‌نامه‌ها توزيع و اطلاعات جمع‌آوري شد. نتايج بيانگر آن است كه وضعيت پايداري در سه شهرك مورد مطالعه يكسان نيست. در اين خصوص، در بُعد نيازهاي پايه، تنها تحقق مسكن و سرپناه در شهرك هشتگرد با امتياز 3.37 و در ابريشم و ماهدشت با ميانگين 3.17 موفق بوده است و ساير شاخص‌هاي پايداري در هر سه محدوده، ميانگين كمتري داشته و در وضعيت نامطلوبي قرار دارند. بُعد اشتغال و وضعيت اقتصادي با ميانگين 1.46 در هر سه شهرك وضعيت نامطلوبي دارد. در بُعد نيازهاي مياني كيفيت محله، با ميانگين 2.16 و 2.23 وضعيت بهتري وجود دارد و در بُعد نيازهاي پاياني وضعيت شاخص‌هاي سرمايه و اختلاط اجتماعي در هشتگرد با ميانگين 2.16 و در ابريشم و ماهدشت با ميانگين 2.23 وضعيت مناسب تري دارد. در همه نمونه‌هاي مورد مطالعه، در شش بُعد ديگر ايجاد سكونتگاه‌هاي زيست‌پذير به خصوص در زمينه مهاجرت و حركات جمعيتي و تأمين زيرساخت‌هاي اجتماعي، ناموفق و يا بسيار ناموفق بوده است.