نگاهي نو به مسئله رد الشمس؛ بررسي مقايسه‌اي منابع شيعي با عهدين

مسئله رد الشمس، به‌ويژه آنگاه كه همچون فضيلت و كرامتي براي حضرت علي (ع) مطرح شد، بحث‌هاي درازدامني را در ميان مفسران، حديث‌پژوهان و متكلمان در پي داشت. آنچه در مطالعات مربوط به اين موضوع كمبودش احساس مي‌شود توجه‌نكردن به وجود اين مسئله در عهدين و مطالعات عهدين است. در اين نوشتار به دنبال آنيم تا با مقايسه رويكردهاي شيعي و عهديني به اين مسئله، به روندهاي فكري موجود در ميان دو گروه دست يابيم و آنها را با يكديگر مقايسه كنيم. وجود دو جريان نص‌گرا و عقل‌گرا در مطالعات شيعي و عهدين از اشتراكات اين دو گروه است. جريان نص‌گرا مي‌خواهد اين واقعه را همان‌طور بپذيرد كه نقل شده است، هرچند توجيهي عقلي برايش نيابد؛ اما جريان عقل‌گرا در صدد بيان توجيهي باورپذير و مطابق وقايع خارجي و كشفيات علمي براي اين اتفاق است، توجيهاتي همچون وقوع تكانه‌هاي زمين كه هرچند به‌سختي، اما تا حدودي مي‌تواند امكان وقوع اين حادثه را تبيين كند.