نوزايي «الاهياتِ بيماري» و «الاهياتِ بيماري‌نگر» در مسيحيت و اسلامِ پس از كرونا

در «مطالعات جديد بيماري» رشته‌هاي مختلف علمي با روش‌هاي خاص خود با هم تركيب مي‌شوند تا راجع به بيماري چارچوب درك و عمل واحدي را مشخص كنند. مطالعات بيماري ارتباطي دوسويه با علوم گوناگون دارد. از يك سو، ديدگاه هر يك از علوم درباره بيماري را بيان و نقد مي‌كند و از سوي ديگر، با كوشش براي ديدن از چشم‌انداز شخص بيمار، نسخه‌هاي جديدي از علوم مختلف پيش مي‌نهد. در پي ايجاد و گسترش مطالعات جديد بيماري، بازخواني الاهيات از منظر مطالعات بيماري و بازتوليد الاهيات بيماري‌نگر ضروري مي‌نمايد. الاهي‌دانان ضروري است در مرحله نخست درك الاهياتي خود را از بيماري در همه محورهاي الاهياتي شامل خداشناسي، انسان‌شناسي و آخرت‌شناسي بازخواني و نقد كنند (آنچه در مقاله آن را «الاهيات بيماري» مي‌خوانم) و در مرحله دوم ضروري است خداشناسيِ بيماري‌نگر، انسان‌شناسيِ بيماري‌نگر و آخرت‌شناسيِ بيماري‌نگر مطرح كنند (آنچه در مقاله آن را «الاهيات بيماري‌نگر» مي‌خوانم). مطالعات جديد بيماري، با همه‌گيريِ كرونا، بايد بيش از پيش به بازتوليد الاهيات بيماري و الاهيات بيماري‌نگر اهميت دهد. اين پژوهش با الگو قراردادن الاهيات بيماري و الاهيات بيماري‌نگر در مسيحيت، براي رفع اين كاستيِ مهم در الاهيات اسلامي انجام شده است.