بررسي روند تغييرات دما و بارش حوزه‌هاي آبريز ايران در افق 20 سال آينده براساس برونداد مدل‌هاي CMIP6

تغيير اقليم با تغيير در دما و بارش بر چرخه‌ هيدرولوژيك، منابع آب دردسترس و تقاضاي آب اثر مي‌‌گذارد. در اين راستا پيش‌‌بيني تغييرات دما و بارش توسط مدل‌هاي گزارش ششم ارزيابي تغيير اقليم به‌دليل افزايش دقت در برون‌داد آن‌ها، مي‌تواند كمك شاياني براي برنامه‌ريزي و مديريت منابع آب در دوره‌ آتي باشد؛ به‌علاوه، تعيين مدل‌هاي مناسب از ميان اين مدل‌هاي اقليمي، راهگشاي پژوهش‌هاي آتي در زمينه‌ بررسي اثرات تغييرات اقليم خواهد بود. تحقيق حاضر به‌منظور دستيابي به اهداف فوق انجام گرفت. در اين زمينه ابتدا به‌منظور افزايش دقت نتايج مدل‌هاي اقليمي، برون‌داد 10 مدل‌ اقليمي گزارش ششم در دوره‌ تاريخي 1995-2014 در مقايسه‌ داده‌هاي مشاهداتي براساس سنجه‌ KGE رتبه‌بندي شدند و بر مبناي رتبه‌هاي حاصل، وزن‌دهي مدل‌ها صورت گرفت. در ادامه، نتايج تصويرسازي مدل‌هاي اقليمي تحت سه سناريوي SSP126، SSP245 و SSP585 دوره‌ آتي، پس از تركيب برون‌داد مدل‌ها براساس وزن‌هاي محاسبه‌شده، حاصل شد و درنهايت متوسط تغييرات دما و بارش در افق 2020-2039 نسبت‌به دوره‌ تاريخي براي حوزه‌هاي آبريز ايران ارائه شد. نتايج بررسي رتبه‌بندي مدل‌هاي اقليمي براساس توانايي آن‌ها در تصويرسازي‌هاي اقليمي نشان داد مدل‌هاي برتر بسته به اقليم نواحي مختلف، متفاوت هستند و تنوع آن‌ها در شبيه‌سازي بارش نسبت‌به دما در ايران بيشتر است. به‌طوري‌كه از ميان 10 مدل CMIP6، 6 مدل برتر براي شبيه‌سازي بارش و 4 مدل برتر براي شبيه‌سازي دما در نواحي مختلف كشور تعيين شد. به‌علاوه نتايج حاصل از تصويرسازي اقليمي حاكي از تغيير بارش از حدود 19+ تا 12- درصد و افزايش دما به‌طور متوسط در دامنه‌ 0.1 تا 0.6 درجه‌ سلسيوس در حوضه‌هاي مختلف كشور طي 20‌ سال آتي خواهد بود، به‌طوري‌كه نواحي غربي كشور بيشترين كاهش بارندگي را در اين دوره تجربه خواهند كرد.