دلتنگي براي خود مطلوب: تحليل تماتيك روايت‌هاي افراد از تجربه شكست عاطفي

هدف: اتمام روابط عاطفي موقعيتي است كه تاثيرات موقت و پايداري بر سلامت روانشناختي افراد دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسي چگونگي هويت روايتي افراد دچار شكست عاطفي انجام شد. روش: با روش نمونه‌گيري هدفمند، 15 مشاركت‌كنندۀ دچار شكست عاطفي كه معيارهاي ورود به پژوهش را داشتند انتخاب شدند. داستان‌هاي آنها با استفاده از فرم اصلاح شدۀ «مصاحبۀ روايتي رابطه» جمع‌آوري شد. سپس داده‌ها، مورد تحليل تماتيك قرار گرفت. پس از تعيين زيرتم‌ها و تم‌هاي اصلي، يك مدل مفهومي از روايت افراد ارائه شد. يافته‌ها: 63 زيرتم و 13 تم از تحليل بدست آمد. تم‌هاي نهايي در قالب يك مدل كه بيانگر وضعيت هويت روايتي مشاركت‌كنندگان بود ارائه شد. اين مدل حاكي از آن است كه مشاركت‌كنندگان تمايل دارند گذشته را به مثابۀ شكست، حال را به مثابۀ وقفه و آينده را به مثابۀ نااميدي روايت كنند. مفهوم خود مطلوب، در بخش‌هاي مختلف روايت آنها پنهان بود، خود مطلوبي كه فرد در رابطۀ تمام شده تجربه كرده بود يا آن رابطۀ خاص در جستجوي آن بود. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج پژوهش حاضر به نظر مي‌رسد افراد دچار شكست عاطفي كه در دورۀ گذار، حالت وقفه را تجربه مي‌كنند، دچار نوعي گسست در روايت-خود هستند كه احساس مي‌كنند توانايي ترميم آن را ندارند. نتايج اين مطالعه مي‌تواند در درك بهتر هويت روايتي آنها و احتمالاً ايجاد يك مداخلۀ روانشناختي براي اين دوره موثر واقع شود