مقايسه‌ راهبرد‌هاي شناختي تنظيم هيجان، تكانشگري و افكار‌خودكشي در افراد مبتلا به اختلال وسواس، دوقطبي و افراد عادي

هدف: هدف پژوهش مقايسه راهبرد‌هاي شناختي‌تنظيم‌هيجان، تكانشگري و افكارخودكشي در مبتلايان به اختلال وسواس، دوقطبي و افراد بهنجار بود. روش: روش پژوهش توصيفي از نوع علّي_مقايسه‌اي بود. جامعه آماري شامل افرادي كه در سال 1400 در شهر سمنان مطابق نظر روانپزشك تشخيص اختلال وسواس و دوقطبي گرفته بودند و نيز افراد عادي كه براساس خوداظهاري و استفاده از چك‌ليست نشانه‌هاي اختلالات رواني مبتلا به اختلال نبودند بود. 50 بيمار مبتلا به وسواس و 50 بيمار دوقطبي و نيز 50 فرد عادي به شيوه نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه تنظيم‌شناختي‌هيجان گرانفسكي، تكانشگري بارت و افكارخودكشي بك اجرا شد. جهت تحليل داده‌ها از تحليل واريانس چندمتغيري استفاده شد. يافته‌ها: تنظيم شناختي هيجان، تكانشگري و افكارخودكشي در سه گروه تفاوت معنادار دارد. ميانگين نمرات گروه مبتلايان نسبت به گروه عادي در مولفه‌هاي منفي تنظيم‌هيجان، تكانشگري و افكارخودكشي بيشتر بود((p 0.05. در مولفه مثبت تنظيم‌هيجان ميانگين نمرات گروه دوقطبي نسبت به وسواس بيشتر بود((p 0.05. در تنظيم هيجان منفي ميانگين نمرات مبتلايان به وسواس نسبت به مبتلايان به دوقطبي بيشتر بود((p 0.05. همچنين ميانگين نمرات گروه وسواس نسبت به دوقطبي در تكانشگري‌شناختي بيشتر بود((p 0.05 اما در مولفه‌هاي حركتي و عدم‌برنامه‌ريزي بين گروه مبتلايان تفاوتي مشاهده نشد(p 0.05). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج پژوهش برگزاري كارگاه‌هاي آموزشي جهت به حداقل رساندن آسيب‌هاي ناشي از نارسايي در تنظيم‌هيجان، تكانشگري و افكار‌خودكشي، طراحي برنامه‌هاي حمايتي در جمعيت عمومي و مبتلايان به وسواس و دوقطبي و نيز طرح درمان مناسب جهت پيشگيري از شدت يا عود علائم  بيماران مي‌تواند موثر باشد.