سعد و نحس ايام و تبيين سينوي خواجه طوسي از آن

سخن از اوضاع فلكي و موقعيت ستارگان و همچنين نحوه قرار گرفتن آن‌ها و متعاقباً سعدي و نحسي روزها مسأله‌اي است كه از ديرباز توجه مردم را به خود جلب كرده است. بسياري از مردمان بر اين باورند ك اوضاع فلكي نقش تعيين‌كننده در اتفاقات زندگي آن‌ها دارد. اين باور در بخش علمي مسأله، امري انكارناپذير است مانند اعتقاد به تأثير خسوف و كسوف در پديدارهاي طبيعي. اما بخش غيرعلمي آن عموماً به شكل خرافات در زندگي انسان‌ها نمود پيدا كرده است؛ اين كه اساساً اوضاع فلكي علاوه بر تأثيرات طبيعي بتواند تعيين‌كننده‌ي مفاهيم ارزشي از جمله سعد و نحس ايام باشد، دغدغه‌اي است كه حتي فيلسوفان از آن فارغ نبوده‌اند؛ از جمله‌ي آن‌ها خواجه ‌نصيرالدين طوسي است. سوال پايه تحقيق حاضر آن است كه خواجه نصير الدين طوسي چه تبيين فلسفي از سعد و نحس ايام مطرح ميكند؟ دستاورد اين پژوهش عبارتست از آنكه مسأله سعد و نحس ايام و انتساب آن‌ها به اوضاع فلكي از نگاه فيلسوفان به دور نمانده است و خواجه نصير الدين طوسي بر اساس مباني انسان شناختي و جهاشناختي تاثير افلاك بر نفوس و سعد و نحس ايام را تحليل و تبيين كرده است. او معتقد است فعل و انفعالات و حركت افلاك و شكل و نظم بين ستارگان و اجسام فلكي ، با توجه به توان و قابليتي كه نفس انساني براي تاثير در جسم و تاثر از آن دارد، مي تواند موجبات سعدي و نحسي ،در زندگي انسان و همچنين تأثير در زمين و اجسام موجود در آن را فراهم سازد .