ناطبيعي‌گرايي در اخلاق و ابهام‌هاي آن

برخي انديشمندان معتقدند كه ارزش اخلاقي هويت خاص خود را دارد و قابل تحويل به امور غير اخلاقي نيست. جرج مور با اظهار چنين انديشه‌اي، نتيجۀ خاص بودن ارزش اخلاقي را اين مي‌داند كه قابل بررسي در علوم طبيعي از جمله روانشناسي نيست و لذا عنوان «ناطبيعي» بر آن مي‌نهد؛ اما در ادامه، ناطبيعي خواندن ارزش اخلاقي را از اين حيث دچار مشكل مي‌بيند و تلاش مي‌كند از راه‌هايي ديگر ناطبيعي‌ بودن آن را تبيين كند. او به وجود ابهام در اين مسئله اقرار مي‌كند. پس از مور هم اين ابهام ادامه پيدا كرده و همواره بر سر تمايز ميان طبيعي و ناطبيعي و چگونگي ناطبيعي بودن ارزش اخلاقي بحث و جدل وجود داشته است. در مقالۀ پيش‌رو، كوشش شده است با روش توصيف و تحليلِ مباحثي كه در اين زمينه انجام گرفته است، ابهامات موجود در اين زمينه آشكار شود. در نهايت نتيجه گرفته شده است كه با توجه به ابهام‌هاي موجود،‌ بهتر است اساساً از عناوين «ناطبيعي» و « ناطبيعي‌گرايي» صرف نظر كنيم و به جاي آن از عناوين ايجابي براي بيان موضع خود در زمينۀ استقلال ارزش اخلاقي و تحويل‌ناپذيري آن استفاده كنيم.