نقد چارچوب نظري تفكيك معنويت از قدرت جسمي و قدرت ذهني

بسياري از اهل معنويت معتقدند براي رسيدن به خدا و آخرت نيازي به داشتن قدرت جسمي و ذهني نيست. بسياري از اهل ورزش معتقدند داشتن قدرت جسمي بدون داشتن معنويت ممكن و مطلوب است. بسياري از اهل دانش دنيوي نيز معتقدند براي داشتن قدرت ذهني نياز به داشتن معنويت ندارند. موضوع اين مقاله رويكرد تفكيك معنويت از قدرت جسمي و قدرت ذهني است. مسئلۀ ما اين بود كه چارچوب نظري اين تفكيك چه بوده و چه نقدهايي بر آن وارد است. ضرورت كار در اين است كه نبود يا كمبود معنويت موجب نقص در دو قدرت ديگر يا عملكرد منفي آنها مي‌شود. روش ما استخراج پيشفرض‌هاي چارچوب نظري اين تفكيك و سپس نقد آنهاست. دستاورد مقاله اين است كه اين تفكيك داراي دو دسته پيشفرض است: فلسفي و الهياتي. پيشفرض‌هاي فلسفيِ آن تفكيك ذهن از عين، تفكيك مادي از مجرد و تفكيك عقل از قلب است. اولي حاصل اين فرض نادرست است كه ذهن در بدن است و بدن ما جدا از ساير موجودات عيني است. دومي مبتني بر اين مبناي نادرست است كه مرز ماده مشخص است و مي‌توان موجود غيرمادي را از آن جدا كرد. سومي بر اين اساس است كه عقل منبعي براي شناخت است و قلب جايگاه احساسات. پيشفرض‌هاي الهياتي آن، مجردِ محض دانستن خدا و تفكيك دنيا از آخرت است. اولي حاصل اين مبناي نادرست است كه خدا موجودي محدود به عالم مجرد است و در عالم ماده نمي‌تواند حضور داشته باشد. دومي مبتني بر عدم فهم رابطۀ دنيا و آخرت يعني رابطۀ ظاهر و باطن است. نوآوري اين مقاله در استخراج اين پيشفرض‌ها و نقد آنهاست.