«الهيات مادرانگي» در كتاب مقدس و قرآن كريم

پرسش‌هاي مهم پيشاروي «الهيات مادرانگي» چنين هستند: پرسش نخست: چه رابطه‌اي ميان «مادرانگي» و «زنانگي» برقرار است؟ «آيا مادري جزء ضروري يا جنبه ذاتيِ زنانگي است»، به گونه‌اي كه اگر زني خود را از مادر بودن رها سازد، معنايش اين باشد كه از زن بودن خود جدا شده است؟ اگر اين‌گونه باشد، آن دسته از زناني كه نمي‌توانند بچه‌دار شوند يا نمي‌خواهند بچه‌دار شوند، زنِ كامل يا حتي زن به حساب نمي‌آيند؟ پرسش دوم: چه رابطه‌اي ميان «دغدغه مادرانگي» و «شغل زن» وجود دارد؟ يك مادر چگونه مي‌تواند ميان «زندگي حرفه‌اي» و «زندگي مادرانۀ» خود تعادل مناسبي برقرار كند؟ آيا مشاركت زن در اجتماع نظام طبيعي الهي را نقض مي‌كند؟ آيا تحصيل و اشتغال زن به طراحي الهي از تن و بدن زنانه تعدي مي‌كند؟ پرسش سوم: آيا «مادرانگي» يك هويت «واسطه» است يا يك هويت «مستقل»؟ آيا مادر به دليل اين كه واسطه الهي براي آفرينش است، از خود هيچ هويت مستقلي ندارد؟ شايد اين يكي از مفروضات جامعه مردسالار يا استعمار مردانه باشد. «الهيات مادرانگي در مسيحيت» در واكنش به اين پرسش‌ها شكل گرفت و گسترش يافت و ادبيات گسترده‌اي را تحت عنوان «Motherhood Theology» ارائه كرد. در اسلام الگوي متمايز و شناخته‌شده‌اي از الهيات مادرانگي در اختيار نداريم، اما با تكيه بر همين الگوي استخراج‌شده از الهيات مادرانگي در مسيحيت، به سراغ قرآن كريم و سيره پيشوايان دين مي‌روم تا طرح كلي الهيات مادرانگي را ترسيم كنم. باشد كه بعدها اين طرح نو بيشتر ساخته و پرداخته شود.