كاربرد الگوريتم نوين بهينه ‌سازي گروه گوريل‌ها براي مديريت بهره‌برداري مخزن

در اين مقاله الگوريتم‌ فرا ابتكاري بهينه ‌ساز گروه گوريل‌هاي مصنوعي (GTO) با الگوريتم‌هاي بهينه ‌ساز گرگ خاكستري (GWO) و ازدحام ذرات (PSO) به منظور مديريت بهره‌برداري بهينه از مخزن سد مقايسه شد. نتايج الگوريتم GTO با الگوريتم‌هاي GWO و PSO كه در زمينه مسائل پيچيده مهندسي و بهره‌برداري از مخزن موفق عمل كردند، ارزيابي شد. تابع هدف كمينه‌ سازي مجموع مربعات كمبود نياز پايين‌ دست طي دوره بهره‌برداري تعريف شد و قيود مربوط به معادله پيوستگي مخزن، حجم مخزن و حجم رهاسازي بر آن اعمال گرديد. مطالعه موردي سد مخزني جاميشان واقع در استان كرمانشاه در نظر گرفته شد. در اين راستا مقادير رواناب مربوط به سال‌هاي آماري 1390-1370 بعنوان جريان ورودي آب به مخزن براي مديريت بهره‌برداري بهينه از مخزن معرفي شد. نتايج بدست آمده از الگوريتم‌هاي بهينه‌ سازي با استفاده از شاخص‌هاي ارزيابي خطا شامل جذر ميانگين مربعات خطا (RMSE)، ميانگين قدر مطلق خطا (MAE)، معيار نش ساتكليف (NSE)، نسبت جذر ميانگين مربعات خطا به انحراف معيار داده‌هاي مشاهداتي (RSR)، اطمينان ‌پذيري، برگشت ‌پذيري، آسيب پذيري و كمينه ‌سازي تابع هدف مورد ارزيابي قرار گرفتند. مقادير اين شاخص‌ها به ترتيب براي GTO 2.86، 1.85، 0.73، 0.52، %69، %36، %23 و 4.7 مي‌باشند. مقادير اين شاخص‌ها مشخص كردند الگوريتم GTO داراي دقت بسيار خوبي بوده و بهتر از الگوريتم‌هاي GWO و PSO عمل مي كند. لذا الگوريتم GTO مي‌تواند بعنوان يك الگوريتم قدرتمند براي حل مسائل بهره‌برداري بهينه از مخزن سد بكار رود. براساس اين الگوريتم، مقدار حجم رهاسازي آب بصورت تابعي از حجم مخزن سد، آورد به مخزن و مقادير حجم تقاضاي آب براي ماه‌هاي سال تعيين گرديد.