روند تكامل خاك در خاك‌هاي درجا توسعه‌يافته در يك زمين‌نماي كوهستان (مطالعه موردي: روستاي باندر)

پذيرفتاري مغناطيسي (MS1) يكي از شاخص هايي است كه در سنجش تكامل خاكرخ مورداستفاده قرار مي گيرد. پژوهش حاضر با هدف كارايي پذيرفتاري مغناطيسي در بررسي وضعيت تكامل خاك در يك زمين نماي كوهستاني در منطقه باندر استان مازندران مورد بررسي قرار گرفت. جهت نيل به اهداف مورد بررسي 56 خاكرخ حفر شد و پس از انجام مطالعات صحرايي و آناليزهاي فيزيكوشيميايي، كلاس هاي رده بندي خاك و شاخص تكامل مورفولوژيك تعيين گرديد. برخي از شاخص هاي تكامل شيميايي و ژئوشيميايي و همچنين پذيرفتاري مغناطيسي در دو فركانس پايين (χlf) و بالا (χhf) توسط دستگاه Bartington MS2 dual frequency sensor بر روي نمونه هاي سطحي اندازه گيري شدند. همبستگي بين پذيرفتاري مغناطيسي و كلاس هاي رده بندي خاك، ويژگي هاي فيزيكوشيميايي و شاخص هاي تكامل، نشان‌دهنده كارايي بيشتر پذيرفتاري مغناطيسي و شاخص تكامل مورفولوژيك در نشان‌دادن وضعيت تكامل خاك هاي منطقه مي باشد. شيب دار بودن منطقه و همچنين حضور مقادير بالاي كربنات ها در منطقه باعث به‌وجودآمدن روابط معكوس بين شاخص هاي تكامل ژئوشيميايي و كلاس هاي رده بندي خاك شده است.