بررسي كارايي گياه‌بهسازي خاك آلوده به نفت خام با مايه‌زني خاك با براكي‌باكتريوم موريس و سودوموناس پوتيدا

فرآورده هاي نفتي از پركاربرد ترين و گران بهاترين مواد شيميايي در دنياي مدرن به شمار مي آيند ولي آلودگي هاي وابسته به استخراج و حمل نفت خام به يك دشواري جهاني براي محيط زيست تبديل‌ شده است. در اين آزمايش كارايي گياه بهسازي، زيست پالايي و گياه بهسازي زيست افزوني شده در حذف نفت خام از خاك بررسي شد. براي اين كار، يك آزمايش فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار انجام شد. فاكتورها شامل سه سطح آلودگي خاك به نفت (صفر، 4 و 8 درصد وزني)، چهار تيمار گياهي (بدون گياه، برموداگراس (Cynodon dactylon)، سورگوم (bicolor Sorghum) و جو (Hordeum vulgare)) و سه تيمار باكتري (بدون باكتري، باكتري بومي (Brachybacterium muris) و باكتري غيربومي (سودوموناس پوتيدا)) بودند. نتايج  نشان داد كه درصد حذف نفت خام با كشت گياه، مايه زني خاك با باكتري و كاربرد هم‌زمان گياه و باكتري به گونه چشم گيري در برابر شاهد افزايش يافت. كشت گياه در برابر مايه زني باكتري در كاهش غلظت مواد نفتي كاراتر بود و كارايي باكتري ها با كشت گياه به گونه چشم گير افزايش يافت. در هر سطح از آلودگي، بيشترين درصد حذف نفت با كاربرد هم‌زمان سورگوم و باكتري Brachybacterium muris  ديده شد. در همه تيمار گياهي، بالاترين درصد حذف نفت در سطح 4 درصد آلودگي نفتي و مايه زني Brachybacterium muris  اندازه گيري شد. آلودگي نفتي وزن خشك و غلظت كلروفيل برگ را به گونه چشم گيري كاهش داد ولي كاربرد باكتري ها (به ويژه باكتري بومي) اثرات منفي آلودگي نفتي بر گياهان را به گونه چشم گيري در برابر تيمارهاي بدون مايه زني كاهش داد. آلودگي نفتي غلظت پرولين در برگ گياهان را افزايش داد و با كاربرد باكتري بومي غلظت پرولين كاهش يافت. استقرار گياه به همراه ريز جانداران مي تواند به‌عنوان جز كليدي استراتژي حذف هيدروكربن هاي نفتي در نظر گرفته شود. پس اين گونه باكتري ها و گياهان را مي توان براي زيست پالايي خاك هاي آلوده به نفت خام بكار برد.