تحليل ساختاري تأثير ادراك سياست سازماني بر اشتياق شغلي كاركنان با ميانجي‌گري سكوت و آواي سازماني (مورد مطالعه: شركت فولاد خوزستان)

امروزه در سازمان‌ها، علاوه‌ بر نيروي انساني ماهر و توانمند، به نيروي مشتاق و علاقه‌مند به كار نياز است. سال‌هاست پژوهشگران علوم رفتاري حضور كاركناني با اشتياق شغلي بالا در سازمان‌ها را مورد توجه فراواني قرار داده‌‌اند و شناسايي عوامل پيش‌بين اين اشتياق را مطالعه كرده‌اند. يكي از اين عوامل ادراك سياست سازماني است. اگرچه در برخي مطالعات تأثير معكوس ادراك سياست سازماني بر اشتياق شغلي نشان داده شده است، ظرفيت بالقوۀ دو متغير سكوت و آواي سازماني، با كاركرد ميانجي‌گري، ممكن است در اين تأثيرگذاري سهم فراواني داشته باشد. ازاين‌رو، در اين مطالعه تأثير ادراك سياست سازماني بر اشتياق شغلي، با تأكيد بر ميانجي‌گري سكوت و آواي سازماني، بررسي شد. اين مطالعه از نظر هدف پژوهشي كاربردي و از نظر نحوۀ گردآوري داده‌ها توصيفي ـ همبستگي است. نمونۀ آماري در اين مطالعه نمونه‌اي تصادفي با تعداد 367 نفر از كاركنان شركت فولاد خوزستان ‌بود. براي گردآوري داده‌ها از پرسش‎نامه‌هاي استاندارد و معتبر با روايي و پايايي مناسب استفاده شد و داده‌ها با روش الگو‌سازي معادلات ساختاري و با نرم‌افزار SmartPLS تجزيه‌و‌تحليل شد. يافته‌هاي حاصل از آزمون فرضيه‌ها نشان داد كه ادراك سياست سازماني هم مستقيم (با ضريب مسير ۰٫۱۹۵- و آمارۀ t با معناداري ۳٫۳۵۷) و هم غيرمستقيم، با ميانجي‌گري سكوت و آواي سازماني، بر اشتياق شغلي تأثير معنادار مي‌گذارد. نتايج حاصل از تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها نشان داد افزايش ادراك از سياست‌هاي سازماني منجر به افزايش سكوت و كاهش آواي سازماني كاركنان مي‌شود. درنتيجه افزايش ادراك سياست سازماني بر اشتياق شغلي كاركنان تأثير مي‌گذارد و آن را كاهش مي‌دهد، و كاهش ادراك سياست سازماني افزايش اشتياق شغلي را نتيجه خواهد داد. در اين راستا پيشنهادهايي كاربردي، با طرح برخي رويكردها و چارچوب‌ها، براي تبيين و تجويز سياست‌گذاري مطرح و همچنين محدوديت‌ها و پيشنهادهاي پژوهشي نيز ارائه شده است.