شناسايي ظرفيت و بسترهاي توسعه فناوري بلاكچين در مديريت پروژه و ساخت

در اين مرحله از تاريخ كه جهان به دليل جهاني شدن هر روز كوچك‌تر مي‌شود، مهم است كه در هر زمينه‌اي بتوان به درجه‌اي قابلقبول از اعتماد و اطمينان دست يافت؛ و بلاك‌چين ممكن است همان رابطي باشد كه دنيا را در اين مسير قرار مي‌دهد. از آن‌جا كه هيچ مرجع مركزي حاكم بر سازوكار بلاك‌چين وجود ندارد؛ ماهيت غيرمتمركز بلاك‌چين، مي‌تواند آن را به بستري مناسب براي مديريت پروژه تبديل‌كند. اجراي بلاك‌چين هرگونه بوروكراتيك مديريت پروژه را منتفي مي‌داند و اجازه مي‌دهد تا يك منبع واحد واقعي تغييرناپذير، قابل‌كنترل و رمزنگاري شده به طور مشترك در طول چرخه عمر پروژه قابل‌دسترسي و توسعه باشد. همين رويكرد، كليد دستيابي به يك سيستم اطلاعاتي يكپارچه و يكي از دلايل مهم مبني بر قابليت كاربرد بلاك‌چين، به‌عنوان بستري ايده‌آل براي مديريت پروژه و ساخت مي‌باشد. اين‌‌كه فناوري بلاك‌چين جهت كاربرد در مديريت پروژه داراي چه ظرفيت‌هايي است، هنوز مورد مطالعه جدي قرار نگرفته و تغيير دادن مديريت پروژه‌هاي ساخت بواسطه بلاك‌چين اكنون تنها در حد فرضيه مي‌باشد. در اين پژوهش هدف آن است كه با استفاده از مرور دامنه‌اي و سيستماتيك ادبيات، و ارائه يك تحليل الگويي، به شناسايي ظرفيت و بسترهاي توسعه فناوري بلاك‌چين در مديريت پروژه و ساخت پرداخته و پيشنهادات مرتبط با زمينه‌هاي توسعه و بهبود اين فناوري در اين حوزه ارائه گردد. نتايج مرور نشان داد كه در تمام حوزه‌هاي مديريت پروژه و ساخت، كاربردهايي مرتبط با فناوري بلاكچين وجود دارد كه اين موضوع مويد درك تدريجي اهميت و تاثير مثبت اين فناوري بر ارتقاء عملكرد مديريت پروژه و ساخت ميباشد. بر اساس نتايج حاصل سهم عمده مطالعات بلاك‌چين در حوزه مديريت پروژه و طرح متمركز بود، و دو حوزه منابع انساني و حوزه‌هاي رفتاري و پژوهش در مديريت پروژه و مكاتب فكري با سهم كمتر از 2% مطالعات موجود، مغفول واقع شده بودند.