جايگاه مردم سالاري ديني در مؤلفه هاي قدرت نرم جمهوري اسلامي ايران

هدف: كشورها به منظور اثبات حقانيت و صلاحيت حاكميتي خود و نيز تأييد تصميمات و اقدامات حكومتي خويش به عرصه‌اي نو از قدرت وارد شده‌اند كه به‌عنوان قدرت نرم تعريف مي‌شود. با اين توصيف، نظام جمهوري اسلامي ايران از يك تكيه‌گاه اصولي به‌نام مردم سالاري ديني در عرصه قدرت نرم به‌مثابه بديل و رقيبي براي ليبرال دموكراسي غرب بهره‌مند است. اين پديده‌ي نوظهور مي‌تواند در شرايطي كه منطقه در دوره‌گذار و به دنبال آن واگذاري حق تعيين سرنوشت به‌دست خود مردم است، به‌عنوان الگويي كارآمد براي كشورها واقع شود. براين اساس هدف از اين پژوهش، تبيين نقش مؤلفه مردم سالاري ديني در تقويت قدرت نرم جمهوري اسلامي ايران در شرايط جديد نظام بين‌الملل است. روش‌شناسي پژوهش: داده‌هاي اين پژوهش، از طريق روش كتابخانه‌اي و با رويكرد بررسي دگرگوني‌ در مؤلفه‌هاي جديد قدرت بر مبناي چارچوب نظري «قدرت نرم» جمع‌آوري شده است. از نظر تجزيه و تحليل، اين پژوهش در زمره تحقيقات توصيفي - تحليلي قرار دارد. يافته‌ها: يافته ‌هاي پژوهش، حاكي از روند سيال در باز‌تعريف منابع كسب، حفظ و تقويت قدرت كشورها در عرصه كنوني است كه در اين ميان جمهوري اسلامي ايران با تكيه بر مردم سالاري ديني به‌مثابه يك الگوي نوين فرهنگي - سياسي مي‌تواند موقعيت خود را در عرصه بين‌الملل تثبيت سازد. نتيجه‌گيري: نتايج حاصله نشان‌دهنده نقش بازتوليد و پوياسازي ساختار سياسي كشور مبتني بر مردم سالاري ديني در تقويت قدرت و مشروعيت سياسي در داخل و خارج و نيز مصونيت و موفقيت نظام در مواجهه با سناريوهاي احتمالي آينده در جنگ نرم تحميلي از سوي غرب است.