شماره ركورد :
1307436
عنوان مقاله :
ارزيابي اثر روش‌هاي مختلف بازسازي تصوير بر تصحيح آرتيفكت حركتي و اثرحجم جزئي در كمي ‌سازي تصاوير تمام بدن 18F-FDG PET/CT در بيماران مبتلا به سرطان سلول‌هاي غير كوچك ريوي
پديد آورندگان :
غفاريان ، پرديس دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي - درماني شهيد بهشتي - بيمارستان دكتر مسيح دانشوري، مركز آموزشي، پژوهشي و درماني سل و بيماري هاي ريوي بيمارستان دكتر مسيح دانشوري، پژوهشكده سل و بيماري هاي ريوي پژوهشكده سل و بيماري‌هاي ريوي، مركز آموزشي، پژوهشي و درماني سل و بيماري‌هاي ريوي بيمارستان دكتر مسيح دانشوري، مركز تحقيقات بيماري‌هاي مزمن تنفسي - پژوهشكده سل و بيماريهاي ريوي، مركز تحقيقات بيماري هاي مزمن تنفسي , رضائي ، سحر دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده پزشكي - گروه پزشكي هسته اي، تيم تحقيقات ي علوم پرتو پزشكي , قره‌پاپاق ، اسماعيل دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده پزشكي - گروه پزشكي هسته اي، تيم تحقيقات ي علوم پرتو پزشكي , سركار ، سعيد دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده پزشكي، مركز تحقيقات تصويربرداري سلولي و ملكولي - گروه فيزيك پزشكي و مهندسي پزشكي , آي ، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده پزشكي، مركز تحقيقات تصويربرداري سلولي و ملكولي - گروه فيزيك پزشكي و مهندسي پزشكي
از صفحه :
355
تا صفحه :
370
كليدواژه :
تصويربرداري پت , سي‌تي، بازسازي تصوير , PSF، OF ، آرتيفكت حركت تنفسي , اثر حجم جزئي، كمي‌سازي، سرطان ريه
چكيده فارسي :
زمينه: در اين مطالعه توانايي روش پيشنهادي اصلاح تركيبي اثر حجم جزئي و آرتيفكت حركتي در كمي سازي تومورها و ضايعات سلول‌هاي غير كوچك ريوي با در نظر گرفتن تأثير روش‌‌هاي مختلف بازسازي بر كمي ‌سازي تصاوير18F-FDG PET/CT مورد ارزيابي قرار گرفت. مواد و روش‌ها: براي اصلاح تركيبي، روش‌ پس پردازشي Lucy-Richardson دكانولوشن به همراه روش كاهش نويز مبتني بر ويولت پياده‌سازي شد. عملكرد الگوريتم پيشنهادي با استفاده از داده­هاي 15 بيمار با 60 ضايعه سلول‌هاي غير كوچك ريوي مورد بررسي قرار گرفت. در بيماران ضايعات بر اساس سايز، مكان و نسبت سيگنال به پس زمينه (SBR) تفكيك شدند. در هر مطالعه تصاوير با چهار روش‌ مختلف OSEM، PSF، TOF و TOFPSF بازسازي شدند. سپس نسبت كنتراست به نويز (CNR)، نويز (COV) و ميزان جذب استاندارد (SUV) در ضايعات ريوي محاسبه شده و مقادير اين پارامترها در تصاوير اصلاح ‌شده و اصلاح‌ نشده مقايسه شدند. يافته‌ها: نتايج مطالعات باليني ما نشان داد كه استفاده از الگوريتم پيشنهادي اصلاح مي‌تواند سبب افزايش مقادير CNR و SUV در تصاوير اصلاح‌ شده در تمامي سايزها، SBRها و روش‌هاي بازسازي (به ويژه در ضايعات كوچك‌تر) گردد (0/05 p). علاوه بر اين استفاده از تركيب الگوريتم دكانولوشن به همراه روش كاهش نويز مبتني بر ويولت توانست به طور قابل‌ توجهي مقادير COV و CNR را در تصاوير اصلاح‌ شده بهبود دهد (0/05 p). با در نظر گرفتن روش‌هاي مختلف بازسازي، مقدار ميانه درصد اختلاف نسبي CNR تصاوير اصلاح ‌شده و اصلاح‌ نشده به ‌ترتيب براي OSEM، PSF، TOF و TOFPSF برابر 40/9، 41/2، 45/3 و 40/8 درصد براي ضايعاتي با سايزكوچك تر از 15 ميلي‌ متر، 31/0 درصد، 25/9، 34/1 و 28/2 درصد براي ضايعاتي با سايز بزرگ‌تر از 15ميلي‌متر ، 35/7، 33/7، 37/8 و 33/2 درصد براي ضايعات واقع در لوب‌هاي پايين ريه، 33/5، 31/0، 35/7 و 30/6 درصد براي ضايعات واقع در لوب‌هاي بالاي ريه، 39/7، 37/9، 45/1 و 39/0 درصد براي ضايعاتي با SBR پايين (SBR 3) و 28/8، 27/8، 34/8 و 25/7 درصد براي ضايعاتي با SBR بالا (SBR 3) بود. نتيجه‌گيري: نتايج ما نشان مي‌دهند كه الگوريتم پيشنهادي اصلاح مي‌تواند دقت كمي‌سازي تصاوير پت را بهبود بخشد. علاوه بر اين، تغييرات در دامنه حركتي، سايز هدف و SBR منجر به اختلاف قابل‌ توجه روش‌هاي مختلف بازسازي در كمي‌سازي تصاوير اصلاح‌ شده گرديد. به ويژه در سايز هدف كوچك­تر، دقت كمي ‌سازي به شدت وابسته به انتخاب روش بازسازي بود. بنابراين لازم است هنگام استفاده از هر روش اصلاحي، روش‌هاي بازسازي بايد با دقت انتخاب گردد.
عنوان نشريه :
طب جنوب
عنوان نشريه :
طب جنوب
لينک به اين مدرک :
بازگشت