عنوان مقاله :
تأثير هم زمان تمرينهاي مقاومتي و تزريق سلول هاي اجدادي اندوتليال بر سطوح ايمونوگلوبولينها (IgA, IgM, IgG) در خون رتهاي ديابتي القاء شده با استرپتوزوتوسين
پديد آورندگان :
والافر ، سورن دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج - گروه فيزيولوژي ورزشي , عليجاني ، عيدي دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج - گروه فيزيولوژي ورزشي , آقايي ، فريبا دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج - گروه فيزيولوژي ورزشي , محسن زاده ، مهسا دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج - گروه فيزيولوژي ورزشي
كليدواژه :
ديابت نوع يك , تمرينهاي مقاومتي , سلولهاي اجدادي اندوتليال , سلول درماني , ايمونوگلوبينها
چكيده فارسي :
مقدمه: ديابت بهعنوان يك بيماري پيشرونده، ميتواند منجر به كاهش عملكرد دستگاه ايمني شود. از اينرو؛ هدف پژوهش حاضر تعيين اثر همزمان تمرينهاي مقاومتي و تزريق سلولهاي اجدادي اندوتليال بر ايمونوگلوبولينها (IgA, IgM, IgG) رتهاي ديابتي القاء شده با استرپتوزوتوسين انجام بود. روشها: 30 سر موش صحرايي (با سن 6 هفته و ميانگين وزني (200±20گرم)، بهصورت تصادفي در گروههايي شامل؛ ديابت+تزريق سلولهاي بنيادي+تمرين مقاومتي (6=n)، ديابت+تمرين مقاومتي (6=n)، ديابت+تزريق سلول بنيادي (6=n)، ديابتي كنترل (6=n) و سالم پايه (6=n) تقسيم شدند. جهت بررسي تغييرات ايمونوگلوبينها از روش وسترن بلات استفاده شد. همچنين، براي مقايسه بين و درون گروهي از آزمون آناليز واريانس دوراهه استفاده شد و براي درك بهتر نتايج نيز، اندازۀ اثر و مقدار فاصلۀ اطمينان 95% آورده شد. يافتهها: نتايج نشان داد (P = 0.022)IgA, (P = 0.017)IgM , (P = 0.045)IgG بين گروهها تغييرات معنيداري داشت. همچنين، اختلاف معنيداري در هر سه متغير بين گروه ديابت كنترل و گروه ديابت+تمرين مقاومتي+تزريق وجود داشت (P≤0/05).نتيجهگيري: با جمعبندي نتايج تحقيق حاضر احتمالاً ميتوان گفت تمرينهاي مقاومتي و تزريق همزمان سلولهاي اجدادي اندوتليال موجب بهبود وضعيت ايمونوگلوبينها در اثر تمرين و تزريق ميشود. اين يافتهها ادعا ميكند كه تمرين مقاومتي و تزريق ميتواند بهعنوان يك روش درماني، موجب بهبود عملكرد دستگاه ايمني ناشي از بيماري ديابت بهكار رود.
عنوان نشريه :
ديابت و متابوليسم ايران
عنوان نشريه :
ديابت و متابوليسم ايران