بازمانده‌هاي برادرسالاري دوران كهن در فرهنگ مردم كرد و لر

تحقيقات زيادي درباره‌ي مادرسالاري، پدرسالاري، زن‌سالاري و فرزندسالاري انجام شده است، اما تاكنون پژوهشي عميق و جدي درباره جايگاه برادر در ايران كهن و بازمانده‌هاي آن در فرهنگ مردم كرد و لر انجام نشده است. هدف از اين تحقيق، آوردن نمونه‌هايي از جايگاه برادر، در ايران باستان و ارجيّت داشتن او نسبت به فرزند و شوهر (نمونه حكايت زنِ اينتافرن و هنبوي)، بازتاب اين داستان در فرهنگ و ادبياتِ عامه مردم كرد و لر؛ همچنين بررسي بازمانده‌هاي برادرسالاري دوران كهن در فرهنگ مردم كرد  و لر است. ضرب‌المثل‌ها، اشعار، ترانه‌ها و باورهاي زيادي درباره‌ي جايگاه برادر در فرهنگ مردم كرد و لر وجود دارد كه همگي بيانگر بازمانده‌هاي برادرسالاريِ دنياي كهن در فرهنگ اين مردمان هستند. اين پژوهش به دنبال يافتن پاسخي براي سؤالات ذيل است: چرا هنوز در فرهنگ و ادبيات عامه مردم مناطق كرد و لر، برادر ارجح‌تر از پسر و شوهر است؟ چرا خواهر زاده را از تبار دايي مي‌دانند؟ و چرا در ادبيات حماسي  مردم لُر خون‌ستانِ خواهرزاده‌ها، دايي‌ها هستند؟ در اين تحقيق تلاش شده با استناد به منابع كتابخانه‌اي و مصاحبه شفاهي و به روشِ توصيفي تحليلي به اين موضوع پرداخته شود.