تأثير تمرين تناوبي سرعتي بر آنزيم‌هاي كبدي، ظرفيت آنتي‌اكسيداني تام و مالون دي آلدئيد بافت كبدي موش بزرگ آزمايشگاهي نر

مقدمه و هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسي تأثير تمرين تناوبي سرعتي (SIT) بر ميزان آنزيم‌هاي كبدي، ظرفيت آنتي اكسيداني تام (TAC) و ماالوانديآلدهيد (MDA) بافت كبدي بود.مواد و روش ها: در يك كارآزمايي تجربي، 16 سر موش بزرگ آزمايشگاهي نر (موش) تصادفي به دو گروه كنترل (8=CO, n) و تمرين(8= EX, n) تقسيم شدند. موش‌ها پس از دوران سازگاري با محيط و آشنايي با تمرين، 8 هفته، هفته‌اي 3 جلسه تحت تمرين قرار گرفتند. در پايان دوره، پس از بيهوشي و خونگيري مستقيم از قلب، سرم براي سنجش‌هاي آنزيم‌هاي كبدي استخراج و بافت كبد جهت بررسي ميزان TAC و MDA بافتي برداشته شد. براي تحليل داده‌ها از آزمون آماري t مستقل در سطح آلفاي 0.05 در محيط SPSS نسخه 22 استفاده شد.نتايج: تحليل آماري داده ها حاكي از بالاتر بودن معني دار ميزان TAC بافت كبد گروه EX نسبت به گروه CO  بود (0.01=P)؛ اما تفاوت  معني دار بين گروهي در رابطه با  ميزان MDA بافتي كبد مشاهده نشد (0.24=P). در رابطه با ميزان آنزيم هاي كبدي ALT (0.26=P) و GGT (0.44=P) نيز تفاوت بين گروهي معني داري مشاهده نشد؛ اما ميزان آنزيم  AST (0.01=P) و (0.001=P) ALP گروه EX نسبت به گروه CO به طور معني داري كمتر بود.نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد، تمرين SIT باعث افزايش ظرفيت آنتي اكسيداني و تغييرات مطلوب در ميزان آنزيم‌هاي كبدي مي‌شود و اين نوع پروتكل تمريني مي‌تواند پيامد مفيدي بر وضعيت سلامتي وعملكردي كبد داشته باشد.