تأثير آرام‌سازي پيشرونده عضلاني بر كيفيت زندگي و شدت درد در بيماران مبتلابه كوويد - 19 در سال 1400

مقدمه: بيماران مبتلا به كوويد - 19 بعد از دوره حاد بيماري برخي علايم مانند احساس خستگي و درد عضلاني باقي مي مانند. اين مساله باعث كاهش افت ÷ 11110 كيفيت زندگي اين بيماران مي گردد. هدف اين مطالعه بررسي تأثير آرام‌ سازي پيشرونده عضلاني بر روي شدت درد و كيفيت زندگي بعد از ترخيص از بيمارستان است. روش بررسي: پژوهش حاضري مطالعه نيمه تجربي بود كه در سال 1400 بر روي 96 نفر از بيماران مبتلا به كوويد - 19 داراي شكايات درد شهرستان خوي انجام گرفت نمونه به طور تصادفي به دو گروه كنترل و آزمايشي جايگذاري شدند. مداخله به صورت آموزش تمرينات آرامسازي عضلاني بود. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌هاي شدت درد و كيفيت زندگي جمع‌آوري شدند.از آزمون تحليل كوواريانس چند متغيره براي تجزيه ‌و تحليل داده‌ها در نرم‌افزارSPSS-26 استفاده‌ شده است. يافته ها: نتايج نشان مي دهد كه نمرات شدت درد، تداخل درفعاليت‌هاي روزمره درهر دو گروه روند كاهشي و بهبود كيفيت زندگي در هر دو گروه روند افزايشي داشته است. اندازه اثر به ‌دست ‌آمده براي آرام‌سازي پيشرونده عضلاني در كاهش شدت درد تجربه‌ شده 0.65 ،كاهش تداخل درد در فعاليت‌هاي روزمره 0.71و براي بهبود كيفيت زندگي 0.78به ‌دست ‌آمده بود كه نشان‌دهنده اندازه اثر متوسط آرام‌سازي عضلاني براي هر سه مؤلفه است. نتيجه‌گيري: يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه تمرينات آرام سازي عضلاني موجب كاهش شدت درد و بهبود كيفيت زندگي در بيماران مبتلا به كوويد - 19مي شود. پيشنهاد مي شود از اين تمرينات به عنوان روش مكملي براي كاهش شدت درد و بهبود كيفيت زندگي بيماران استفاده شود.