طراحي محتمل‌ترين محدوده نهايي معادن روباز در فضاي عدم قطعيت قيمت محصول نهايي معدن

طراحي و برنامه‌ريزي توليد در معادن روباز در شرايط عدم قطعيت قيمت محصول نهايي يكي از چالش‌هاي مهم در حوزه معدنكاري است به‌طوري‌كه طراحي و برنامه‌ريزي در معدن بدون در نظر گرفتن عدم قطعيت قيمت، منجر به ارزيابي‌هاي اشتباه، برنامه‌اي غيرواقعي و غيرعملياتي در شرايط نوسانات بازار شده و درنتيجه، ريسك سرمايه‌گذاري افزايش مي‌يابد. تعيين محدوده نهايي براي مشخص نمودن ميزان ذخيره قابل ‌استخراج و جانمايي تأسيسات سطحي است. براي حل اين مسئله از الگوريتم‌هاي ابتكاري، فر ابتكاري و روش‌هاي دقيق رياضي استفاده‌شده است؛ اما اين روش‌ها كمتر توانسته‌اند منجر به ارائه پيتي شوند كه در فضاي عدم قطعيت قيمت محصول نهايي معدن، باثبات‌ترين پيت باشد. در اين مقاله الگوريتم رياضي مبتني بر شبيه‌سازي مونت‌كارلو و الگوريتم لرچ و گراسمن ارائه شد كه قادر است بر اساس تاريخچه قيمت فلز در گذشته و تخمين تابع توزيع آن، ارزش قابل‌انتظار بلوك‌ها و احتمال استخراج هر بلوك را محاسبه كرده و محتمل‌ترين پيت نهايي را براي معدن به دست آورد. اين پيت مي‌تواند مبناي برنامه‌ريزي توليد بلند‌مدت معدن و همچنين معياري براي جانمايي تأسيسات سطحي باشد. مدل ارائه‌شده روي يك معدن مس پورفيري اجرا شد و نتايج نشان داد كه تعداد بلوك‌هايي كه احتمال استخراج آنها 100 درصد است، نسبت به كل بلوك‌هاي موجود در مدل، كم است كه اين نشانگر حساسيت بالاي پيت نسبت به عدم قطعيت قيمت است.