نقش عوامل محيطي در انتقال ويروس SARS CoV 2 و راهكارهاي كاهش آن

زمينه و اهداف: دانش محدود در مورد مكانيسم انتقال ويروس SARS-CoV-2 و عوامل تاثير گذار بر آن يك چالش در مقياس جهاني است. با توجه به شيوع بالاي اپيدمي كوويد-19، انتقال هوايي ويروس نسبت به ديگر راه‌هاي انتقال مورد توجه بيشتر مي‌باشد. بنابراين در اين مطالعه به بررسي نقش انتقال هوايي اين ويروس، نمونه برداري از هواي داخلي بخش بستري بيماران كرونايي بيمارستان سينا اهواز انجام شد. مواد و روش‌ها: در هر يك از محل هاي نمونه برداري، از دو نقطه با فاصله‌ي كمتر يا مساوي 1 متر از تخت بيماران (در اتاق بيماران) و فاصله بيش از 3 متر از تخت بيماران (در راهرو و ايستگاه پرستار) نمونه هوا به دو روش فعال و غير فعال جمع آوري و در زنجيره‌ي سرما به آزمايشگاه منتقل شد. سپس با استفاده از واكنش زنجيره‌اي پليمراز رونويسي معكوس (RT- PCR) براي حضور يا عدم حضور ويروس مورد بررسي قرار گرفتند. در تمام مراحل، ملاحظات اخلاقي مد نظر قرار گرفت.  يافته‌ها: از كل نمونه‌هاي هواي (21 نمونه) جمع‌آوري‌ شده براي حضور ويروس SARSCoV2، 9.52% نمونه‌ها (2 نمونه) مثبت شدند كه هر 2 نمونه مثبت در اتاق بيماران و توسط روش نمونه­برداري فعال هوا ثبت شدند. تجزيه و تحليل چند متغيره نشان داد كه از بين پارامترهاي مورد مطالعه، بيشترين همبستگي بين حضور ويروس در نمونه‌هاي هوا با دما، رطوبت نسبي، غلظت ذرات موجود در هوا به دست آمد. نتيجه‌گيري: تحقيق بيانگر وجود بيوآئروسل‌هاي SARS-CoV-2 در هواي داخل بيمارستان مي‌باشد.