بررسي تناسب حفاظت مهندسي و توسعه سازه‌اي در برنامه مديريت نوار ساحلي شهرستان بوشهر به روش تحليل فضائي توصيفي

مديريت نوار ساحلي شهرستان بوشهر با هدف حفاظت از فضاي كالبدي و استقرار كاربري مطلوب اجرا شده است. براي دستيابي به اين هدف با استناد بر 47 ويژگي محيطي، زيرساختي و انساني منطبق بر واحدهاي مديريتي (سلولزير سلول رسوبي و پاره ساحل) با رويكرد دريامحور انجام شده است. دستاورد اين پژوهش، سنجش و تعيين تناسب توسعه سازه‌اي و زيرساخت‌هايي همچون بنادر و اسكله‌هاي پهلوگيري، زيرساخت هاي ساحلي دريايي گردشگري متمركز و سازه‌هاي حفاظت ساحلي همچون انواع دايك‌ها و ديوار ساحلي در سه تناسب (مناسب، نسبتاً مناسب و نامناسب) به تفكيك 9 پاره ساحل با توجه به ملاحظات زيست محيطي و پدافند غيرعامل بوده است. پژوهش حاضر نتيجه گرفت كه هرگونه استقرار سازه ساحلي در نوار ساحلي خليج عباسك و خور پيازي نا مناسب است. در مقابل، نوارساحلي شبه جزيره بوشهر براي استقرار زيرساخت گردشگري و سازه‌هاي پهلوگيري، بنادر و انواع اسكله‌هاي بازرگاني و شيلاتي و سازه‌هاي حفاظت سواحل داراي تناسب شناخته شد.