ارتقاء بهره‌وري اساتيد دانشگاه فرماندهي و ستاد ارتش جمهوري اسلامي ايران مبتني بر رضايت‌مندي از خدمات دريافتي

هدف اصلي پژوهش كاربردي حاضر، تبيين و تشريح راه كارهاي ارتقاء بهره وري اساتيد دانشگاه فرماندهي و ستاد ارتش مبتني بر رضايت‌مندي از خدمات دريافتي ، بر اساس مدل كانو در قالب نيازهاي اساسي، نيازهاي عملكردي، نيازهاي انگيزشي، نيازهاي بي اثر و نيازهاي معكوس است. جمع‌آوري داده ‌ها از طريق روش ‌هاي ميداني و كتابخانه‌اي انجام شد. با توجه به مراحل استاندارد تكنيك كانو، سؤالات پرسشنامه در دو حالت مثبت (عملكردي) و منفي (غيرعملكردي) و بر اساس طيف ليكرت پنج‌گزينه‌اي استفاده شد. جامعه آماري، اساتيد داخلي دانشگاه فرماندهي و ستاد ارتش جمهوري اسلامي ايران با رتبه علمي استاد، دانشيار، استاديار و مربي بود. يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه در صورت برآورده ساختن نيازهاي عملكردي شانزده ‌گانه، ميزان رضايت ‌مندي اساتيد برابر با 80 درصد و در صورت عدم برآورده ساختن، ميزان نارضايتي آنان برابر با (52) درصد خواهد بود؛ در صورت برآورده ساختن نيازهاي انگيزشي هشت ‌گانه مشخص شده، ميزان رضايت مندي اساتيد برابر با 73 درصد و در صورت عدم برآورده ساختن، ميزان نارضايتي آنان برابر با (32) درصد خواهد بود.