پتانسيل‌يابي منابع آب زيرزميني منطقه‌ لنجانات اصفهان با استفاده از مدل وزن شواهد

تعيين پتانسيل منابع آب زيرزميني بهويژه در كشورهاي در حال ‌توسعه از موارد مهم و ضروري در مديريت منابع آب محسوب مي شود. در اين پژوهش، نقشۀ پتانسيل آب زيرزميني به‌منظور مديريت و برنامه ريزي منابع آب زيرزميني با استفاده از مدل وزن شواهد و سامانه‌ اطلاعات جغرافيايي (GIS) در منطقۀ لنجانات اصفهان انجام شده است. به منظور واسنجي و اعتبارسنجي نتايج، موقعيت جغرافيايي 624 چاه در منطقه به دو گروه تقسيم شدند. در اجراي مدل وزن شواهد از متغيرهاي مؤثر در پتانسيل آب زيرزميني شامل ارتفاع، شيب، جهت شيب، انحناي زمين، زمين‌شناسي، كاربري اراضي، خاك‌شناسي، شاخص رطوبت توپوگرافي، فاصله از گسل، تراكم گسل، تراكم آبراهه و فاصله از آبراهه استفاده شد. هم‌چنين براي اعتبارسنجي نتايج مدل ها از منحني مشخصۀ عملكرد (ROC) استفاده شد. مساحت زير منحني (AUC) براي مدل وزن شواهد، مقدار 81/6 درصد را ارائه داد كه نشان از اعتبار بسيار خوب اين مدل به‌منظور تعيين پتانسيل آب زيرزميني در لنجانات است. حساسيت‌سنجي مدل به متغيرها نشان داد كه اين مدل در اين منطقه به دو متغير كاربري اراضي و شيب حساستر است. بيش از 60 درصد منطقه داراي پتانسيل آب زيرزميني متوسط تا خيلي زياد است. تعيين مناطق با پتانسيل بالاي آب زيرزميني از لحاظ شناسايي مناطق براي اجراي برنامه هاي مديريتي، حائز اهميت است. از آنجا كه مناطق با پتانسيل پايين، نشان‌دهنده‌ عدم شرايط مناسب جهت تغذيه و ورودي آب به سفره هاي زيرزميني است؛ در نتيجه‌ حفر چاه در اين مناطق و استفاده و برداشت از اين چاه‌ها، توازن بين ورودي و خروجي سفره هاي زيرزميني را از بين مي برد و نهايتاً خشك شدن قنوات را نيز مي‌تواند به دنبال داشته باشد .پيشنهاد مي شود كه از مدل وزن شواهد با تعداد متغيرهاي ورودي بيش‌تر نيز استفاده شود و هم‌چنين ميزان دقت مدل هاي ديگر نيز در مطالعاتي هم‌چون مطالعه‌ حاضر براي تهيۀ نقشۀ پتانسيل با دقت بالا بررسي شود.