تحليل و توزيع واحدهاي جريان هيدروليكي و رخساره الكتريكي در چارچوب سكانس‌هاي رسوبي سازند شوريجه در يكي از ميادين گازي شمال شرق ايران

سازند شوريجه با سن كرتاسه پيشين (نئوكومين-بارمين)، يكي از مهم‌ترين سنگ مخزن‌هاي آواري در شمال شرق ايران است. با تلفيق اطلاعات مغزه حفاري، بررسي پتروگرافي و به كارگيري لاگ‌هاي پتروفيزيكي و داده‌هاي حاصل از آناليز مغزه (تخلخل و تراوايي) واحد جريان هيدروليكي و رخساره الكتريكي در توالي رسوبي سازند شوريجه در پنج چاه ميدان مشخص گرديد. هدف اين مطالعه، بررسي ارتباط بين واحد جريان هيدروليكي و رخساره الكتريكي با جايگاه سكانس (سكانس‌ها و سيستم تراكت‌ها) و زون‌بندي توالي‌هاي رسوبي سازند شوريجه در مخزن مورد مطالعه است. براساس داده تخلخل و تراوايي حاصل از آناليز مغزه حفاري، تعداد چهار واحد جريان با استفاده از روش شاخص زون جريان تعيين گرديد. تعداد چهار رخساره الكتريكي بر مبناي لاگ‌هاي گاما، نوترون، چگالي، صوتي و تخلخل مؤثر حاصل از ارزيابي‌هاي احتمالي با استفاده از روش خوشه‌سازي MRGC تعيين گرديد. در نهايت، واحدهاي جريان هيدروليكي و رخساره الكتريكي تعيين شده در چارچوب سكانس‌هاي رسوبي مورد استفاده قرار گرفته و توزيع آن‌ها در درون مخزن و ميدان مشخص گرديد كه انطباق مشخص بين زون‌هاي مخزني و چارچوب چينه‌نگاري سكانسي فراهم شود. در نهايت، پتروفاسيس‌هاي (ميكروكنگلومرا، ماسه‌سنگ و اٌاٌييد گرينستون دولوميتي/ماسه‌اي/مختلط) مربوط به محيط‌هاي پرانرژي رودخانه بريده بريده و بخش پر انرژي لاگون تا سدهاي جزرومدي يا شول، بهترين واحدهاي مخزني اين توالي‌ها را در سكانس رسوبي زون D و B و بخش مياني زون (C2)C تشكيل داده‌اند. از سوي ديگر، پتروفاسيس‌هاي (رس سنگ/ شيل، دولومادستون ماسه‌اي) مربوط به محيط‌هاي كم انرژي رودخانه بريده بريده (دشت سيلابي)، رودخانه مئاندري و پري تايدال (بالاي جزرومد)، ضعيف ترين واحد مخزني اين توالي‌ها را در سكانس رسوبي زون A و E و به‌صورت متناوب در زون‌هاي C و D را تشكيل داده‌اند. با تلفيق نتايج حاصل از تعيين واحدهاي جريان هيدروليكي و رخساره‌هاي الكتريكي در چارچوب سكانس‌ها و سيستم تراكت‌ها، ارتباط بين آنها و جايگاه سكانس‌ها و زون‌بندي مشخص شد.