بررسي اثر اشباع آب اوليه و دما برروي بازيابي نفت در طي آشام خودبه‌خودي و تزريق آب كم‌شور و هوشمند در سنگ مخزن كربناته

تزريق آب كم‌شور به‌عنوان يكي از روش‌هاي ازدياد برداشت نفت به‌دليل ارزاني و محدوديت‌هاي كم عميلاتي مورد توجه شاياني قرار گرفته است. دست‌كاري تركيب و غلظت يون‌هاي نمك در آب تزريقي مي‌تواند بر بازيافت حاصل از فرآيند آشام خودبه‌خودي در مخازن شكاف‌دار و جابه‌جايي اجباري نفت تأثير به‌سزايي داشته باشد. از اين‌رو، تحقيقات آزمايشگاهي و ميداني فراواني براي درك سازوكارها و عوامل مؤثر بر تزريق آب كم‌شور و هوشمند صورت پذيرفته است. علي‌رغم اين تحقيقات، برخي از سازوكارهاي فعال و فاكتورهاي تعيين‌كننده در مخازن كربناته از جمله ميزان اشباع اوليه آب در هاله‌اي از ابهام و به‌صورت كامل شناخته نشده است. بر همين اساس، در مطالعه پيش رو به ارزيابي اثر اشباع آب اوليه در مقادير بالا و كم در آشام خودبه‌خودي توسط آب كم‌شور و آب هوشمند حاوي يون‌هاي دوگانه فعال سولفات و منيزيم در مغزه‌هاي كربناته پرداخته شده است. در ادامه، با تزريق آب‌هاي مورد نظر به درون سنگ در طي عميلات سيلاب‌زني تأثير دماهاي مختلف از جمله دماي معادل و دماي كمتر مخزن بررسي مي‌گردد. در بخش آخر با كمك اندازه‌گيري نمودار هاي تروايي نسبي و فشار مويينگي، سازوكار فعال در آزمايشات مورد توجه قرار مي گيرد. نتايج حاكي از آن بود كه افزايش اشباع آب اوليه در سنگ‌هاي كربناته موجب ازدياد برداشت نفت در طي آشام خودبه‌خودي آب كم‌شور و آب هوشمند در دماي محيط مي شود. همچنين، مشاهده شد كه افزايش دماي سيستم باعث افزايش ميزان توليد نفت در طي تزريق ثانويه توسط آب كم‌شور مي‌گردد. كاهش نفت باقي‌مانده در نمودار‌هاي تراوايي نسبي و فشار موئينگي در اثر وجود يون‌هاي سولفات و منيزيم تأييدي بر تغيير تر شوندگي سيستم بود.