شناسايي تأثير ويژگي‌هاي فردي بر رفتارهاي دوسوتواني زمينه‌اي كاركنان

با وجود افزايش مطالعات دوسوتواني سازماني، كشف فرصت‌هاي جديد، هم‌زمان با بهره‌برداري از صلاحيت‌هاي موجود، دانش اندكي در مورد عوامل مؤثر بر شكل‌گيري رفتارهاي دوسوتواني كاركنان وجود دارد. پژوهش حاضر به بررسي رابطه گرايش كارآفرينانه فردي كاركنان (با ابعاد تمايل به نوآوري، ريسك‌پذيري و پيش‌گامي) و اخلاق‌گرايي با دوسوتواني زمينه‌اي فردي مي‌پردازد. اين تحقيق از نظر هدف، كاربردي و از لحاظ روش گردآوري داده‌ها، توصيفي است. داده‌ها بر اساس پرسشنامه از 203 نفر از كاركنان كسب‌وكارهاي حوزه صنايع غذايي در شهر تهران جمع‌آوري و با نرم‌افزار SmartPLS تحليل شده است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه گرايش كارآفرينانه و اخلاق‌گرايي، دوسوتواني فردي را افزايش مي‌دهد، اما تأثير تعديل‌گر اخلاق‌گرايي بر رابطه بين گرايش كارآفرينانه و دوسوتواني فردي تأييد نشد. اين نتايج نشان داد كه رفتارهاي اكتشافي حين انجام وظايف روزمره را از كاركناني مي‌توان انتظار داشت كه داراي گرايش كارآفرينانه و اخلاق‌گرايي بيشتري هستند.