تخصيص بهينه منابع بودجه عمومي دولت با تخمين تابع رفاه به روش گشتاورهاي تعميم‌يافته

چه ميزان از منابع بودجه عمومي براي امور مختلف از جمله آموزش و پرورش، آموزش عالي، بهداشت، راه، ارتباطات، انرژي يا ساير خدمات عمومي مانند بهبود كيفيت ماليات ستاني، ارتقاي فضاي كسب وكار، و ارتقاي كيفيت قوانين و مقرراتگذاري بايد هزينه شود؟ براي پاسخ به اين پرسش كليدي با بكارگيري روش تخمين رفاه به صورت ساختاري، داده‌هاي منابع بودجه 1397-1368 در ايران و همچنين خروجي‌هاي مورد نظر، تخصيص بهينه بودجه تحليل مي‌شود. نتايج تحليل داده نشان مي‌دهد كه علي رغم كاهش خروجي در برخي امور مانند تعداد دانش‌آموزان، سهم اين بخش از توليد ناخالص داخلي روند صعودي داشته است. تخمين مدل ساختاري رفاه اجتماعي به روش گشتاورهاي تعميم‌يافته نشان مي‌دهد كه خانوارها وزن بالايي براي آموزش و بهداشت و سپس انرژي قائل هستند. با وجود وزن بالاي اين خدمات در تابع مطلوبيت خانوار، به دليل ساختار نامناسب توليد كالاي عمومي در حالت بهينه، نتايج مطالعه پادواقع نشان مي‌دهد كه دولت بايد عمده منابع خود را صرف بهبود كيفيت ماليات‌ستاني، ايجاد برند و بهبود فضاي كسب وكار، و ارتقاي نظام حكمراني و قانونگذاري كند.