فراتحليل مطالعات رابطۀ سرمايۀ اجتماعي و مداراي اجتماعي در ايران در سال‌هاي 1398-1388

هدف اين مطالعه بررسي رابطه سرمايه اجتماعي و مداراي اجتماعي در مطالعات انجام شده در ايران بود. سرمايه اجتماعي، موقعيت و روابط موجود در گروه بندي ها و شبكه هاي اجتماعي است و مدارا ناظر بر وضعيتي است كه در آن افراد و گروه‌ها، نسبت به وضعيت، رويداد و پديده‌اي كه آن را به شدت ناپسند مي‌شمارند و يا نسبت به آن بي‌تفاوت هستند، با خويشتن‌داري و مدارا برخورد عملي كنند. در اين پژوهش از نظريه هاي پاتنام و كلمن در بررسي مداراي اجتماعي و از نظريه هاي پير بورديو در قسمت سرمايه اجتماعي استفاده شد. تحقيق حاضر با روش فراتحليل پيرامون رابطه سرمايه اجتماعي و مداراي اجتماعي در ايران  انجام گرفته است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه پژوهش‌هاي انجام شده در ايران در سال هاي 13981388 با موضوع مشابه تحقيق حاضر بود. نتايج نشان داد از مجموع 11 مطالعه مورد بررسي، رابطه ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ اجتماعي بر مداراي اجتماعي با اﺛﺮات ﺛﺎﺑﺖ و ﺗﺼﺎدﻓﯽ در سطح اطمينان 99 درصد معنا دار است. نتايج  بيانگر ناهمگوني مطالعات انجام شده  است. از سوي ديگر ميانگين اندازه اثر سرمايه اجتماعي (اثرات تركيبي تصادفي) بر مداراي اجتماعي در مطالعات مورد پژوهش معادل 0/205 است كه در سطح كم متمايل به متوسط قرار مي‌گيرد.