بررسي جامعه‌شناختي رابطه بين عوامل سرمايه‌اي، اخلاق كار و عملكرد شغلي (مورد مطالعه: كاركنان شهرك صنعتي كلات مشهد)

با توجه به نقش برجسته نيروي انساني در تحقق اهداف سازماني، وجود نيروهايي با عملكرد شغلي بالا نيازمند رعايت اخلاق كار و مديريت دارايي هاي مشهود و نامشهود است؛ بر اين اساس، هدف پژوهش حاضر بررسي جامعه شناختي رابطه بين عوامل سرمايه ‏اي، اخلاق كار و عملكرد شغلي در بين كاركنان شهرك صنعتي كلات مشهد است.  نوع تحقيق براساس هدف پژوهش از نوع كاربردي و بر اساس نحوه گردآوري داده ها، روش پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش، همۀ كاركنان شهرك صنعتي كلات تعيين شدند و 280 نفر از آنان به صورت تصادفي انتخاب شدند. ابزار تحقيق براي سنجش متغيرهاي سرمايه اجتماعي، سرمايۀ فرهنگي، سرمايۀ اقتصادي، اخلاق كار و عملكرد شغلي، پرسشنامه هاي محقق ساخته بودند كه با استفاده از اعتبار محتوا و اعتبار سازه، تعيين اعتبار و با استفاده از همساني دروني به روش آلفا كرونباخ تعيين پايايي شدند. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد، از ميان عوامل سرمايه اي، فقط سرمايه اجتماعي بر اخلاق كار كاركنان و سرمايه اجتماعي و فرهنگي بر عملكرد شغلي تأثير معنادار و مثبت دارد، اما سرمايۀ اقتصادي تأثير معناداري ندارد. همچنين اخلاق كار بر عملكرد شغلي كاركنان تأثير معنادار دارد. مربع ضريب همبستگي چندگانه مدل معادله ساختاري نشان مي دهد متغيرهاي مستقل به ميزان 33 درصد، واريانس متغير وابسته اخلاق كار و به ميزان 39 درصد واريانس متغير وابسته عملكرد شغلي را تبيين مي كنند؛ نتيجه اينكه، براي افزايش عملكرد شغلي كاركنان، ضمن رعايت اخلاق كار، بايد عوامل سرمايه اي به‌خصوص سرمايه اجتماعي و فرهنگي كاركنان مورد توجه مديران عامل شركت ها قرار گرفته و تقويت شود.