مفهوم‌سازي احساسات براساس طرحواره هاي تصوري در رمان «مسري الغرانيق في مدن العقيق»

احساسات از مفاهيم انتزاعي قابل تأمل در بررسي هاي معناشناسان شناختي است. زبان بشر، كلامي يا نوشتاري، نمودي است كه تا حدودي پرده از راز مفهوم سازي هاي مربوط به مفاهيم پيچيده انتزاعي از جمله مفاهيم عاطفي برمي دارد. طرحواره هاي تصوري كه مبتني بر شناخت مجسم و تجربه بنيادند، سازوكار اصلي بسياري از چنين مفهوم سازي هاست. از طرفي، زبان ادبي و متون روايي بازتاب گستردۀ حوزه هاي انتزاعي مربوط به احساس اند؛ بنابراين بررسي طرحواره هاي تصوري در يك متن ادبي مي تواند ما را به جنبه هايي از نظام احساسي عاطفي حاكم بر آن متن ادبي و روايي رهنمون كند. پژوهش حاضر به توصيف وتحليل طرحواره هاي تصوري حوزۀ احساسات در رمان «مسري الغرانيق في مدن العقيق» اثر (أميمة الخميس )نويسنده سعودي درچهارچوب نظرية طرحوارۀ تصوري ليكاف و جانسون (1987 )مي پردازد. ضرورت و اهداف پژوهش حاضر شناخت ذهنيت نويسنده و نظام فكري وي با استفاده از ابزار زباني موجود در متن رمان است كه در باب حوزۀ احساسات به كار رفته است. مسأله اين است كه طرحواره هاي موجود در متن كدام اند و چگونه به مفهوم سازي احساسات در ذهن مخاطب كمك مي كنند وبا درون مايه داستان چه ارتباطي دارند. براي اين منظور، طرحواره هاي مربوط به احساسات از متن مذكور به روش نمونه گيري هدفمند استخراج و در چهارچوب نظريه طرحواره هاي تصوري مورد بررسي قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان مي دهد نويسنده با به كارگيري ايزارهاي معني ساز (صورت هاي زباني موجود در متن)، توانسته است به احساسات مدنظر خود عينيت بخشد. اين صورت ها طرحواره بنياد و شامل طرحواره هاي حجمي، مقدار، حركتي و مسير، جهتي، دور و نزديك و قدرتي مي باشند. اين طرحواره ها مفاهيم احساسي را اغلب به طور استعاري، در متن منعكس مي كند و در ذهن خواننده برمي انگيزند. همچنين، اين مفهوم سازي هاي طرحواره - بنياد همراه با ذهنيت و انديشه عقل گراي راوي و نويسنده است.