اثر كاربرد طرحواره‌هاي پرمايش همرفت و تفكيك‎هاي مكاني مختلف بر عملكرد مدل RegCM در شبيه‌سازي بارش، دما و تبخير و تعرق واقعي (مطالعه موردي: حوضه درياچه اروميه)

مدل‌ هاي اقليم منطقه‌ اي نقش مهمي در شبيه‌ سازي فرايندهاي جوي و سطح خشكي داشته و ابزار مهمي در مطالعات اقليمي به شمار مي ‌روند. در اين مطالعه با هدف مقايسه عملكرد طرحواره‌ هاي مختلف همرفت (امانوئل، تيتكه، كين فريچ، گرلAS و گرلFC) در شبيه ‌سازي بارش، دما و تبخير و تعرق واقعي در حوضه درياچه اروميه، از مدل RegCM4.5 براي ريزمقياس‌ نمايي بروندادهاي مدل NNRP1، براي يك دوره 5 ساله استفاده شد. به‌ علاوه، تأثير استفاده از دو تفكيك مكاني مختلف در عملكرد مدل بررسي شد. نتايج نشان داد كه در تفكيك km 48 طرحواره كين فريچ با اختلاف كمي نسبت به طرحواره‌ هاي گرلAS و گرلFC داراي بيشترين عملكرد در شبيه‌ سازي بارش و تبخير و تعرق واقعي و طرحواره گرلAS داراي بيشترين عملكرد در شبيه ‌سازي دما است. در مورد تفكيك km 12، تفاوت ايستگاه‌ ها از نظر مناسب ‌ترين طرحواره همرفت براي شبيه ‌سازي بـارش زياد بــود؛ اما در مورد شبيه‌ سازي دما طرحواره كينفريچ در همه ايستگاه‌ ها برتري نشان داد. همچنين، مقايسه نتايج در دو تفكيك مكاني، نشان داد كــه استفاده از تفكيك km 12 در اغلب مـوارد سبب عـدم بهبود عملكرد شبيه‌سازي شـد.  لذا استفاده از طرحواره كين فريچ و تفكيك مكاني 48 km براي حوضه درياچه اروميه پيشنهاد مي‌ شود.