تعيين گستره سطحي مناسب گلخانه ها با شاخص هاي اقتصادي مطالعه موردي: استان تهران

افزايش سطح زير كشت گلخانه‌هاي استان تهران نه تنها از ديد افزايش توليد داراي اهميّت است، بلكه با حفظ كاربري اراضي كشاورزي، به ويژه در اراضي كوچك زراعي، از لحاظ اجتماعي نيز اهميّت چشمگيري دارد. از سوي ديگر، افزايش گلخانه‌هاي صيفي در استان تهران، موجب انتقال سرمايه‌هاي سرگردان به بخش كشاورزي و ايجاد اشتغال مولّد مي‌شود. در اين تحقيق، از روش نمونه گيري خوشه اي با طبقه بندي استفاده شد. در اين روش، پس از گزينش شهرستان‌هاي مورد نظر كه داراي بيشترين سطح زيركشت محصول مورد بررسي بودند، بهره‌برداران درون هر طبقه با توجّه به شمار نمونه محاسبه شده در طبقه به روش نمونه‌گيري تصادفي با استفاده از جدول اعداد تصادفي گزينش شدند. در مجموع از 55 نمونۀ گزينش شده در استان تهران، 22 نمونه مربوط به نظام تك كشتي خيار، 15 نمونه به كشت مخلوط خيار و گوجه‌فرنگي و 18 نمونۀ ديگر به كشت مخلوط خيار و فلفل سبز گلخانه‌اي اختصاص داشت. نتايج تحليل هزينه فايده نشان داد كه توليد صيفي‌هاي گلخانه‌اي در استان تهران در سطوح گلخانه بالاتر از 5000 متر مربع داراي توجيه اقتصادي لازم است. اما روند افزايش سودآوري فعاليت در گلخانه‌هاي استان تهران با افزايش سطح گلخانه، تا 7500 هزار متر مربع، روندي فزاينده و پس از آن روندي كاهنده را نشان مي دهد. در آخر نيز پيشنهاد گرديد كه سازمان جهاد كشاورزي استان تهران، از صدور پروانه تأسيس براي توليد صيفي گلخانه‌اي در گستره‌هاي پايين تر از 1500  متر مربع خودداري كند و مشوّق‌هاي لازم را براي توليد صيفي‌هاي گلخانه‌اي در استان تهران، در گستره‌هاي بين 5000 تا 7500 متر مربع فراهم آورد.