رابطه بين آميختگي شناختي، حس انسجام، نشخوار فكري و پريشاني روان‌شناختي در بيماران مبتلابه سرطان:نقش ميانجي بدتنظيمي هيجان

مطالعه حاضر با هدف بررسي رابطه بين آميختگي شناختي، حس انسجام، نشخوار فكري و پريشاني روان شناختي در بيماران مبتلابه سرطان با نقش ميانجي بدتنظيمي هيجان انجام شد. در قالب يك پژوهش همبستگي از نوع مدل سازي معادلات ساختاري از بينتمامي بيماران زن و مرد مبتلا به يكي از انواع سرطان هاي(پستان، خون، رحم، حنجره و روده بزرگ) مراجعه‌كننده به بيمارستان ها و ديگر مراكز درماني خصوصي و دولتي شهر تهران در سه ماهه دوم سال 1399 با استفاده از روش نمونه گيري دردسترس 200 نفر انتخاب شدند. مقياس DASS-21، مقياس نشخوارفكري، مقياس دشواري در تنظيم هيجان، پرسش‌نامه حس انسجام و پرسش‌نامه آميختگي شناختي جهت گردآوري يافته ها مورد استفاده قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از روش پيشرفته آماري مدل يابي معادلات ساختاري، با كاربرد نرم‌افزار Smart pls3 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. در مرحله نخست نتايج نشان داد كه  مدل مفروض مبني بر رابطه بين آميختگي شناختي، حس انسجام، نشخوار فكري و پريشاني روان شناختي در بيماران مبتلابه سرطان با نقش ميانجي بدتنظيمي هيجان از برازش لازم با يافته ها برخوردار است. در ادامه نتايج به دست آمده از ضرايب رگرسيوني استاندارد مدل مفروض پژوهش، رابطه مستقيم بين نشخوار فكري با بدتنظيمي هيجاني (0.001=p؛ 11.50=T؛0.638=β) و رابطه بدتنظيمي هيجاني با پريشاني روان شناختي در بيماران مبتلا به سرطان را مورد تائيد قرار داد (0.001=p؛ 5.48=T؛0.514-=β). درحالي كه رابطه  مستقيم بين آميختگي شناختي و پريشاني روان شناختي (0.96=p؛ 1.66=T؛0.198=β) و بين حس انسجام با پريشاني روان شناختي (0.472=p؛ 0.719=T؛0.041-=β) دربيماران مبتلا به سرطان مورد تائيد قرار نگرفت. همچنين تجزيه و تحليل يافته هاي پژوهش حاكي از  نقش ميانجي كامل بدتنظيمي هيجاني در رابطه بين آميختگي شناختي و حس انسجام با پريشاني روان شناختي بود، درحالي كه بدتنظيمي هيجاني بين نشخوار فكري و پريشاني روان شناختي نقش ميانجي جزئي داشت. از اين رو با توجه به روابط ساختاري بين متغيرهاي مورد بررسي و مشخص شدن نقش بدتنظيمي هيجاني به عنوان متغير ميانجي در اين رابطه، مي تواند گام نخست در جهت شناسايي متغيرهاي دخيل در پريشاني روان شناختي در بيماران مبتلا به سرطان و به دنبال آن طراحي و به كارگيري برنامه هاي آموزشي و توان بخشي مبتني بر شواهد در جهت كاهش درد و رنج روان شناختي در بيماران مبتلا به سرطان باشد و مورد توجه تيم سلامت روان اين بيماران قرار گيرد.