برآورد نياز آبي زيست ‌محيطي و تراز اكولوژيك تالاب پريشان با هدف انتقال آب از سد نرگسي و احياي تالاب

اين تحقيق با هدف محاسبه نياز آبي زيست‌ محيطي و تراز اكولوژيك تالاب پريشان جهت انتقال آب از سد نرگسي انجام گرديد. بر اساس اطلاعات هيدرولوژيك، ارتباطي بين حجم آب تالاب، ميزان بارش و ورودي رواناب‌ها وجود ندارد؛ بنابراين، عامل اصلي خشك ‌شدن تالاب، مصرف بي ‌رويه آب در كشاورزي است. براي تعيين حقابه هيدرولوژيك، از فرمول بيلان آبي درياچه استفاده شد. براين ‌اساس، نياز آبي زيست ‌محيطي در صورت اجراي طرح نكاشت، 15.05 و در صورت محدود كردن 50 درصدي فعاليت چاه‌هاي كشاورزي، 35.95 ميليون مترمكعب در سال مي‌باشد. در صورت اجراي سناريوي اول، بدون خشكسالي و انتقال آب، بعد از 3.5 سال آب زيرزميني به تراز صفر رسيده و سپس فرآيند احياء آغاز مي‌شود اما با اجراي سناريوي دوم، اين زمان 5 سال بوده و در صورت انتقال آب از سد، تسريع خواهد شد. گونه‌هاي پرچم، شامل پليكان پاخاكستري، ماهي پريشاني و گياه ني هستند. سال 1386 آخرين سال رطوبت كل تالاب بود. در اين سال، مقدار تغييرات گونه‌هاي شاخص  (MSI) پليكان پاخاكستري، 80 و مطلوب بوده است. آمار صيد ماهي پريشاني در اين سال، 64 تن و مطلوب بوده است مساحت ني‌ زارها در همين سال مساحت 220 هكتار به دست آمد؛ بنابراين تراز اكولوژيك حداقل، بر اساس حجم تالاب در سال 1386، 39.3 ميليون مترمكعب است اما تراز تعادل اكولوژيك بر اساس متوسط حجم در سال‌هاي پرآبي، 51.6 ميليون مترمكعب مي‌باشد؛ بنابراين استفاده از شاخص‌هاي هيدرولوژيك و اكولوژيك مي‌تواند حجم حداقل و مطلوب جهت بازگشت تالاب به كاركردهاي طبيعي را تعيين كند. البته نقش آماربرداري دقيق از موجودات شاخص حائز اهميت فراوان است.