جنايت جنگي پزشكي؛ رهيافت هاي مفهومي و مصداقي

پديده جنگ همواره در طول تاريخ، به ‌عنوان واقعيّتي دردناك در زندگي بشر، سرشار از مصائب متعدّدي بوده و از اين ‌رو جامعه جهاني با وضع مقرّرات حقوق بين‌الملل بشردوستانه، سعي در كاهش آثار مخرّب و زيان‌بار آن نموده است. در اين ‌بين، افرادي از جمله پزشكان، در برخي مواقع و برخلاف وظايف حرفه‌اي و اصول اخلاقي و با سوءاستفاده از اين وضعيّت مخاطره‌آميز، ضمن نقض مقرّرات بين‌المللي و ضوابط بنيادين اخلاق حرفه‌اي پزشكي و با ابزارانگاري محبوسان جنگي تحت‌الحمايه مقرّرات حقوق بين‌الملل بشردوستانه، مبادرت به اقداماتي غيرانساني از جمله آزمايش‌هاي زيست‌شناختي نامتعارف در خلال مخاصمات مسلّحانه نسبت به اين افراد نموده و منجر به آسيب‌هاي شديد جسمي و روحي آنها مي‌گردند، كه علاوه بر تخديش چهره علم پزشكي، موجب تحقّق يكي از شنيع‌ترين جنايات بين‌المللي تحت عنوان «جنايات جنگي پزشكي» مي‌شوند. هدف پژوهش حاضرْ تبيين و تحليل اين رهيافت مفهومي از پديده جنايت جنگي پزشكي و ارائه مصاديق آن از منظر مقرّرات بين‌المللي و تمايز آن از مفاهيم مشابه بوده است. بر پايه يافته‌هاي حاصل از اين پژوهش، اصلاح مقرّرات بين‌المللي و تدوين قواعد خاص جهت توسعه حمايت از بزه ديدگان اين طيف از جنايات بين‌المللي با توجّه به تحوّلات اجتماعي كنوني امري ضروري است.