الگوي سياست گذاري اقتصاد سياسي توسعه اقتصاد و رسانه با محوريت خبرگزاري ها

اقتصاد رسانه، مطالعۀ علم اقتصاد را با مطالعۀ رسانه تركيب مي‌كند و صنايع خلاق با داشتن مدل اقتصاد رسانه اي در فضاي شبكه اجتماعي، داراي كاركرد هاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي بوده و پتانسيل توليد ثروت را دارند. اين تحقيق كه يك پژوهش بنيادي از نوع توصيفي اكتشافي است، تلاش شده تا بر مبناي روش «داده بنياد» در مطالعات علوم انساني، الگوي اقتصاد رسانه اي را با محوريت بازارهاي رسانه اي متناسب با روش تحقيق و اهداف ارايه شود. ابزار اصلي پژوهش مصاحبه هاي نيمه ساختار يافته با افراد آگاه و متخصص در حيطه موضوع بود كه نمونه گيري به صورت گلوله برفي از ميان مديران دستگاه هاي اجرايي و اعضاي هيات علمي دانشگاه كه ويژگي هاي مورد نظر را داشتندانجام شد. معرفي مفاهيم، مقوله و فرامقوله هاي رويش يافته از درون داده ها تا رسيدن به اشباع، مورد مطالعه قرار گرفت. الگوي اقتصاد رسانه اي در 5 طبقه اصلي با مقولات فن آوري، توليد محتوا، مخاطب به عنوان مشخصه هاي اقتصاد و رسانه ؛ عوامل بسترساز با فرامقوله هاي اعتمادسازي، رقابت پذيري، خصوصي سازي و ارتباطات؛ طبقه عوامل تقويت كننده شامل: عوامل انساني، مديريت منابع، عوامل محيطي و عوامل فرهنگي پيامدها شامل: جهاني شدن و الگوسازي و موانع شكل گيري شامل موانع مداخلات دولتي و سوءمديريت احصاء شد.