حمل‌ونقل بوم‌محور مبتني بر دوچرخه‌سواري (مطالعه موردي: منطقه C شهر ميلان، ايتاليا)

پارادايم نوين بوم‌محوري در حوزه مديريت و برنامه‌ريزي شهري، موجب به رسميت شناختن دوچرخه‌سواري به منزله يكي از مهم‏ترين سيستم‏ هاي حمل‌ونقل درون شهري شده است. مطالعه حاضر ابتدا با روش تحليل اسنادي و با استفاده از تكنيك تحليل مضمون، به دنبال دست‌يابي به تبييني جامع از موضوع مدل حمل‏ ونقل سبز مبتني بر دوچرخه‌سواري، فوايد، چالش‌ها و فرصت‌هاي آن است. با مرور سيستماتيك 31 پژوهش ملي و 20 پژوهش بين‏ المللي با موضوع حمل‏ونقل سبز مبتني بر دوچرخه‌سواري، مجموعا 13 چالش و 20 فرصت و راه‏حل استخراج شد. بر مبناي يافته‏ ها، چهار حوزه زيرساختي كلان «فني سخت‌افزاري»، «آموزشيترويجي»، «نرم‌افزاري و خدمت‌رساني آنلاين» و «قانوني» به دست آمد. سپس براي هر حوزه، اهداف و برنامه‌هاي موردنياز شناسايي و تشريح شدند. در گام بعد با رويكرد مطالعه موردي، بر منطقه C ميلان تمركز شد. اطلاعات حاصل از مشاهدات ميداني و همچنين اطلاعات حاصل از روش نشانه‌شناختي برآمده از پلت‏ فرم‏ هاي نقشه‏ محور تحليل شدند. با تمركز بر جزئيات و تطبيق گزاره‏هاي كلي حاصل از مباني نظري بر واقعيت‌هاي ميداني، سعي شد دلايل موفقيت شهرداري ميلان در گسترش و ترويج دوچرخه‌سواري مشخص شوند. در راستاي شفاف شدن يافته‌ها، نتايج پژوهش در قالب الگويي مفهومي ارايه شد. پژوهش‌ حاضر با ارايه تصويري دست‌يافتني از رويكرد بوم‌محور در مديريت حوزه حمل‏ ونقل شهري كه امتحان خود را در عمل پس داده‌ و مي‌تواند براي بسياري از كلان‌شهرهاي واقع در ابتداي مسير تغيير پارادايم‌هاي مديريتي و برنامه‌ريزي شهري به بوم‌محوري قابل توجه باشد. در پايان، پيشنهاداتي كاربردي براي چهار گروه سياست‌گذاران، دست‌اندركاران تعليم و تربيت، پژوهشگران و بالاخره عموم شهروندان، به فراخورد حقوق و مسؤوليت‌ها، با رويكردي هم‌افزا، ارايه شده است.