«كفرِ» عطار در معنايي ديگر

عطار، عارفِ شاعري است كه با توجه به دو مؤلفه «عرفان» و«شعر» ، علاوه بر معناي قاموسي و ضمني واژگان، از معناي مجازي كلمات بسيار بهره برده است. او با كاربرد يك كلمه در معاني مختلف، شبكۀ معنايي ايجاد مي كند و بر جنبۀ موسيقايي شعر مي افزايد. تشابه واژگان در ظاهر و افتراق در معنا، علاوه بر زيبايي بخشيدن، معمايي مي سازد كه حل آن توسط خواننده، حلاوت را بر جان مي نشاند و مفهوم را در ذهن خواننده ماندگار مي كند. كاربرد واژه در كلام عطار در معاني حقيقي و مجازي در چرخش است، هنگامي كه شعر او را مي خوانيم بايد ذهن را از هرگونه معنا منصرف سازيم و بر مبنايِ معانيِ الفاظ، در زمان ايراد سخن، به مقصود او دست بيابيم. «كفر» از جمله واژگاني است كه در شعر عطار كاربرد دارد. او با آوردن كلمات متقابل و مترادف همراه «كفر» و كاربرد آن به عنوان يك واژه قلندرانه، گاه خود در فهم معناي اين واژه گره گشايي مي كند. در مواردي به نظر مي رسد معناي قاموسي «كفر» مد نظر نيست و مصححان و اساتيد معنايي قطعي از اين واژه ارائه نداده اند. با توجه به برخي از شواهد، به نظر مي رسد، واژۀ «كفر» در مفهومي ديگر به كار برده شده است، كه در اين جستار به تحليل آن پرداخته خواهد شد.